Al vroeg vertrekken we richting Ron en het rijdt lekker door. We gebruiken de TomTom voornamelijk om te kijken dat ik niet te hard rij. Alles gaat lekker tot dat we bij Parijs aan komen. En dat is niet iets waar ik op had gerekend want ineens staan we dus gewoon stil en kruipen echt over de snelweg.
De borden met 100 Km per uur worden ook gewoon genegeerd door al die Fransozen. Ook is het volgens de Fransen helemaal niet moeilijk om zo een klein autootje van de weg te drukken wat ze ook meerdere keren proberen maar gelukkig kan Esther heel dreigend kijken!
Uiteindelijk komen we uit Parijs en ben ik nog een half uurtje bezig met mopperen op de route die we volgen. Esther hoort het aan, denk ik, maar misschien heeft ze wel oortjes in waar door ze gewoon naar de muziek luistert. Maar even later begint het er allemaal weer leuker uit te zien en komt zelfs het vakantiegevoel naar boven.
Om een uur of half drie draaien we de erf van de boerderij op waarna we begroet worden door Ron en de rest. 
Eerst gaan we even zitten kletsen waarna we de caravan opzoeken die voor ons klaar staat. Als we daar bij komen dan schrik ik wel want volgens de website waren het hele mooie stacaravan 's of chalets! Nou, misschien als je in een krottenwijk woont dat het er netjes uit ziet maar zelfs dat betwijfel ik. Maar goed het is gratis en de spinnen houden Esther vlak bij mij in de buurt en ik kan mijn heldhaftigheid tonen.
's Avonds gaan we met Ron, zijn gezin en John naar een restaurant in het dorpje waarna wij aftaaien naar de caravan want ook auto rijden is best vermoeiend.
Rapporteer