Misschien weet je het en misschien niet maar ik heb wel eens last van mijn rug en dat is niet omdat ik nu van die zwakke spieren heb. Nee, dat komt voornamelijk door dat ik niet wil toegeven dat ik geen 25 meer ben en niet meer zo snel herstel als toendertijd. Dus door vermoeidheid komt het wel eens voor dat mijn spieren zeer doen is mij uitgelegd door iemand die daar verstand van heeft. Zijn wijze woorden beginnen steeds meer te werken bij mij en ik werk steeds rustiger en heb daar door minder last van een zere rug.

Tot afgelopen dinsdag ik weer pijn kreeg in mijn rug wat op woensdag door trok in mijn linkerbeen en dat leek op iets wat ik, ongeveer, 15 jaar geleden had. Toen is er geconstateerd dat ik een hernia had maar die zorgde voor pijn in mijn rechterbil tot en met mijn rechterenkel.

Donderdag kreeg ik er echt moeite mee. De nacht van woensdag naar donderdag was niet geweldig maar de nacht naar vrijdagochtend was heel erg en ik liep al om half vijf rondjes door de kamer om mijn spieren weer los te krijgen.

Want je kan best wel werken met een hernia maar je moet er wel voor zorgen dat je spieren los komen en warm zijn. Dus ook een paar grondoefeningen gedaan en daarna aan het werk gegaan. Tijdens werktijd de dokter gebeld en gevraagd om ibuprofen zetpillen om de pijn te onderdrukken. Dat was best wel raar want ik gebruik normaal nooit medicijnen maar ik wil graag blijven werken. Zeker ook omdat we het beste wel druk hebben en als ik weg val er een collega extra hard of lang moet werken.

In plaats van ibuprofen had Esther diclofenac mee gekregen. Gebeld met de apotheek of dat wel goed was maar het was een vervanging voor diegene die ik had gevraagd. Dus met minder pijn gaan slapen en ook heel goed geslapen maar toen ik wakker werd wist ik weer hoeveel pijn het deed toen ik voor het eerst een hernia had. Vechtend tegen de tranen en kreungeluiden ben ik de slaapkamer uit gekomen en ook de trap af. En in de kamer eerst weer gaan "lopen" om de spieren weer los te krijgen. Maar gelukkig weet ik nu wat mij te doen staat en ben ik vandaag ook weer de hele dag "actief" bezig geweest om er maar voor te zorgen dat deze pijn zo vlug mogelijk verdwijnt.

Niet alle herinneringen zijn dus leuk maar soms wel handig.

1000 Resterende tekens