De stuwdam in VrchlabiVanochtend kwamen we samen om 6 uur uit onze slaapzak gekropen waarna ik een sprintje trok naar de wc’s die nu nog verder weg zijn dan op de vorige camping. Esther doet het rustiger aan maar is er niet lang na mij. Terug bij de tent ga ik koffie zetten en de twee laatste bolletjes van gisteren smeren als ontbijt. Gelukkig hebben we ook nog ham en kaas van gisteren over gehouden wat een stuk beter smaakt dan hagelslag.

Om een uur of 9 stappen we in de auto want we willen een bergwandeling gaan maken maar als we op de plek die we hadden bedacht aankomen is het zo overduidelijk toeristisch dat we er geen zin meer in hebben. Ook maakte de regendruppels die we voelden het ook niet echt aanlokkelijk om te gaan wandelen. Dus we zijn weer terug gereden naar Vrchlabi om te gaan winkelen en rondkijken.

Een gesneuvelde of gebroken boomHet leukste gedeelte van de stad vinden wij achter het centrum daar waar gewoon kinderen spelen en de was buiten hangt ondanks dat het nog steeds regent. Weer terug in het centrum gaan we koffie drinken in een bakkerszaakje met voor Esther een croissantje en voor mij een broodje met daar iets in wat ik niet herken. De koffie was al zoet van zichzelf en Esther had ook nog 2 suikerzakjes er in geleegd dus voor ons allebei was dat in ieder geval niet echt lekker. Na daarna nog even te hebben rond gewandeld, terwijl het steeds harder gaat regenen, zijn we naar een supermarkt gereden.

In de supermarkt kopen we een brood wat we zelf moeten snijden wat maar goed is ook want anders heeft Esther voor niets een broodplank gekocht. Nu willen we alleen nog vleeswaren hebben wat hier niet is voor verpakt dus gaan we aanwijzen. Esther vraagt om salami waarop de vrouw alle vleeswaren begint aan te wijzen en beaamt dat ze salami heeft. Als we beter kijken blijken alle vleeswaren als voornaam salam te hebben!

Als we weer terug bij de vouwwagen zijn blijkt deze nog steeds waterdicht te zijn op 1 plekje na maar daar hebben we geen last van. Aangezien het nog steeds gestaag regent gaan we maar wat te eten maken en lezen de boeken die we hier voor speciaal hebben gekocht. En zo vermaken wij ons tot dat de regen echt ophoudt en we weer buiten durven te gaan zitten. Blijkbaar hebben de wespen ook weer ontdekt dat we buiten zijn want zij belagen ons weer. Dat is echt vervelend aan het worden op deze camping, de aandacht van de wespen voor ons.

We laten ons weg jagen door de wespen en gaan het bos in via een veld vlak bij de vouwwagen. In het bos kunnen we zien waar alle campinggasten vol vuur over praten namelijk dat er een windhoos is geweest. Dennenbomen liggen op de grond als afgeknapte lucifers en allemaal dezelfde richting uit. Ook zie ik honingraten op en om een omgewaaide boom liggen en als we beter kijken zitten er nog veel meer in het restant stam wat er nog staat. De bijen zijn er ook druk mee en laten ons met rust wat wij waarderen en hun daarom ook met rust laten.

We banen ons verder een weg door het bos door om, onder en langs de omgewaaid bomen te lopen en komen uiteindelijk in de buurt van de weg uit waar langs we weer naar de camping wouden lopen maar er stroomt alleen maar een beekje tussen ons en de weg. Omhoog klauterenDe beek is te breed om over heen te springen en te diep om er makkelijk door heen te lopen. Met veel moeite komen we nu door de ravage heen en zien een plek waar een boom over het beekje heen ligt. Mij lukt het om via die boom aan de overkant te komen maar Esther gaat toch via de beek. Eenmaal op de weg aangekomen blijken we bijna naast de ingang van de camping te staan.Op de camping aangekomen lopen we weer in de richting van de ravage en zien diverse tenten en een, Nederlands, busje verkreukeld staan. Als echte ramptoeristen lopen we over het terrein en krijgen van een vrouw te horen dat het allemaal binnen een kwartier is gebeurd en dat er maar twee gewonden waren ondanks dat er meerdere personen zich op dat moment in dat gedeelte van de camping zich bevonden.Wij lopen ondertussen langs ons restaurant en eten daar wat waarna we weer naar de tent gaan om koffie te drinken en dit verslag te typen. Morgen willen we proberen om in Slowakije te komen.

 

1000 Resterende tekens