We kunnen vandaag rustig wakker worden want we worden pas om tien uur opgehaald door de bus. Dus we ontbijten pas om acht uur, met ze vieren, waarna we boodschappen gaan doen en dan nog steeds tijd over hebben om de koffie op te drinken. De bus is wel vroeg want het is net tien voor tien als hij al arriveert. Wij zijn nu niet de eerste maar kunnen wel weer voorin zitten, want die plekken zijn nog steeds vrij.
We rijden eerst naar Panagia waar we mogen gaan genieten van Griekse koffie of bergthee. Nu kies ik voor de koffie maar weet al dat ik niet het onderste uit het kopje moet halen. Esther neemt een thee waar oregano in lijkt te zitten of in ieder geval iets wat daar naar ruikt. In ieder geval zitten we als echte toeristen met alle medereizigers van deze excursie op het terras te genieten van het uitzicht op het pleintje, of de koffie, of de thee of gewoon het kunnen kletsen met anderen.
Na de koffie rijden we verder naar Potamia waar we weer uitstappen om eerst te gaan kijken naar de oude werktuigen van een olijfolie perserij. We krijgen uitleg over hoe het vroeger werd gedaan voordat er elektriciteit was en ook word er even water weggespoeld om te laten zien dat het schoepenrad echt alle machines door middel van de riemen aandrijft. Dan mogen we ook even binnen kijken bij de moderne, elektrische, versie van de machines wat voor de rest er bijna hetzelfde er uit ziet alleen moderner. Daarna krijgen we ook nog een filmpje en ook de mogelijkheid om iets te kopen wat in deze fabriek word gemaakt van de olijfolie.
Nu lopen we verder naar de kerk van dit plaatsje waarbij ik kan uitleggen aan de gids van Sunweb dat de heilige die tentoongesteld zijn Maria met Jezus en Johannus de Doper aan de rechterkant van de deuropening zijn en aan de linkerkant Marie en daarna de heilige aan wie de kerk gewijd is wie in dit geval ook Maria is. In de kerk mag geen foto's worden gemaakt waar natuurlijk geen enkele toerist naar luistert dus de flitslichten dansen vrolijk over de wanden en het plafond.
Hierna gaat de wandeling verder en komen we op een pleintje uit met een fonteinwatervalletje en een bruggetje. Het verhaal gaat dat als je van het water drinkt je tien jaar jonger word en als je als geliefde elkaar kust op het bruggetje je voor eeuwig verbonden bent in de liefde. Geen idee of het waar is en ik voel mij ook niet jonger na het drinken van het water en ook zijn mijn gevoelens voor Esther niet veranderd na die kus op dat bruggetje.
We stappen even later weer in de bus en rijden verder naar een tuin van een restaurant waar we zien dat hij al zijn groentes zelf verbouwt en dat we alleen de verse spullen van de tuin krijgen te eten in zijn restaurant. De eigenaar gaat ons nogmaals uitleggen hoe het nu zit met de olijven en hoe daar olie van word gemaakt maar dat hadden we net ook al gehoord en ik kon hem invullen voor hoeveel dingen olijfolie wel niet goed is. Dat schijnen namelijk zestig te zijn en dat zal best maar dan hoef ik nog steeds niet de olie op het eiland te kopen.
We stappen weer in de bus en worden gedropt bij het restaurant waar we, volgens de excursie beschrijving, zelf met ons eten mogen spelen door het klaar te maken. Dat blijkt weer iets anders te zijn dan ik had verwacht want de moeder van de eigenaar
staat de paprika's en tomaten, die echt nog niet rijp waren in de tuin, uit te hollen en maakt een prutje wat er in gaat. Dus niks zelf koken maar alleen maar helpen met de voorbereidingen voor zover de moeder het goed vind. Als alles klaar is krijgen we te horen dat het nog wel een uur duurt voor dat het eten klaar is en worden we weggestuurd.
Als we allemaal weer terug zijn bij het restaurant krijgen we eerst een salade waarin de bloem van de aubergine in is verwerkt. Daarna zien we gefrituurde bloemen verschijnen op de tafel maar die komen niet terecht bij Esther en mij. Wel het volgende gerecht maar die komt dan weer niet bij anderen terecht. Uiteindelijk komen de tomaten en paprika's op tafel maar dat ziet er niet echt smakelijk uit dus daar van zet ik hier maar geen foto van neer.
Na het eten en drinken mogen we weer naar de bus waar we te horen krijgen dat alles een beetje is uitgelopen en dat we onderweg nog even stoppen voor een fotomoment maar dan vlug door rijden naar het klooster. Daar aan gekomen krijgen we weer te horen dat er niet veel tijd is dus we hebben 20 minuten om alles te bekijken. Nu blijkt dat alles is afgesloten in het klooster behalve de wc's waar ik in ieder geval even dankbaar gebruik van maak. Er zijn dus ook geen foto's door ons gemaakt in het klooster want het enige wat we dan hadden kunnen laten zien waren de deuren.
We moeten weer vlug in de bus en de chauffeur blijkt haast te hebben want we halen de diverse auto's in terwijl er niet echt duidelijk zicht is of het wel kan. Daarbij zijn de verkeersregels hier duidelijk anders dan in Nederland want hier mag je wel inhalen met een dubbel doorgetrokken streep in het midden van de weg. Gelukkig komen we toch veilig en zonder volle onderbroek aan in de stad waar wij uitstappen en langs de haven naar het centrum lopen. Onderweg zitten webij het eerste restaurant wat we tegen komen te eten en smullen bij de volgende van een ijsje waarna we weer naar het huisje kuieren. Onderweg kopen Esther en ik nog twee eieren voor het ontbijt van morgen want dan hebben we een vrije dag.
Rapporteer