De buitenkant van het Ossuarium van SedlecVandaag word ik iets later wakker dan gisteren en zie nu om zes uur de vissen omhoog springen om aan hun maaltje vers vlees te komen. De zon doet al aardig zijn best en het ziet er naar uit dat we een lekkere dag tegemoet gaan. De planning voor vandaag is dat we in Kutná Hora gaan kijken want het schijnt een mooi centrum te hebben met winkels, terrassen, kerken en mooie gebouwen. We denken dat we ons daar zo lang kunnen vermaken dat we ons avondeten in het centrum gaan nuttigen. Dus om een uur of 7 word Esther ook wakker en beginnen we aan ons wakker word gebeuren.

Zo zijn we bezig tot een uur of tien en vertrekken dan naar de kapel van de Allerheiligenkerk (Hřbitovní kostel Všech Svatých) die van botten en schedels versieringen heeft gemaakt. 

Dit kapeltje is nog kleiner als ik had verwacht en het is minder spectaculair als we beiden hadden verwacht. Dus een half uur later staan we weer bij de auto en rijden naar de winkel en als we de boodschappen hebben stellen we de TomTom in op het centrum van Kutná Hora. Dat gaat lekker makkelijk en al vlug vinden we een parkeerplaats die nog gratis is ook volgens iemand die daar met zijn auto weg ging en toen we terug kwamen zat er geen bekeuring onder de ruitenwisser. We lopen een straatje in en staan al vlug op een groot plein waar we eerst op een terrasje gaan zitten om vocht naar binnen en buiten te laten lopen. Dat naar buiten laten lopen hebben we niet op het terras gedaan.

We lopen de plaatselijke vvv binnen en vragen om een simpel kaartje waar we de wegen op terug kunnen vinden. Als er aan ons word gevraagd wat we graag willen zien geven wij aan dat wij het soort toerist zijn dat niet moet zien maar rustig rond loopt en kijkt wat ze tegen komen. Een voorbeeld daar van is deze foto. We worden ernstig geadviseerd dat we toch echt om de st. Barbarakathedraal heen moeten lopen en meegaand als wij zijn doen we dat ook. Esther en ik hebben allebij nog geen idee wat daar zo mooi aan was maar we hebben het gezien. 

Waarschijnlijk vond zij dat wij er nog niet vermoeid genoeg uit zagen want het was een verschrikkelijk eind naar boven klauteren. Tenminste via de weg die wij namen want we gingen via de andere kant naar beneden en die weg was veel glooiender. We zijn langs vele mooie huizen gelopen en hebben ook nog een half uur op een terras gezeten maar om twee uur hadden we voor ons gevoel alles al gezien. Dus maar weer terug naar de camping en genieten van het mooie weer en het water waar ik vandaag ook weer in heb gezwommen. 

Het zonnetje blijft zijn best doen en ineens komen er een hele grote groep het strandje op lopen. Het grootste gedeelte gaat rustig zitten wachten terwijl een aantal door lopen naar de waterkant. Er volgt enig overleg en dan word er iets gebruld waarna de kinderen zich verdelen in meerdere groepen. Er word iets met het zand gedaan en op eens komen er drie kinderen onze kant op rennen. Eentje vraagt iets aan ons maar wij verstaan nog steeds geen Tsjechisch en hij blijkbaar geen Nederlands. Maar met gebarentaal komen we een heel eind en het blijkt dat hij een lege fles wil hebben. Als hij daar mee beneden is aangekomen blijkt dat hij het nodig heeft om water over de zandbouwsels te gooien.

ZandkasteelDus ik bedenk dat je dat makkelijker met een teiltje kan doen en loop daar mee naar beneden maar krijg dan van één van de leiders te horen dat ze een wedstrijd hebben waarbij ze allemaal dezelfde dingen moeten gebruiken. Ik vertel hem dat wij maar één teiltje hebben en dat ik die wel weer mee neem. Esther en ik blijven lekker zitten kijken als ineens een aantal volwassene naar ons toe komen en vragen of wij voor jury willen spelen. Wij zijn niet moeilijk en hebben dat dus ook gedaan. 

Na dit avontuur zijn we daarna nog een avontuur aan gegaan door naar het tentje aan het strand te gaan en daar vier broodjes hamburger te bestellen. Je moet toch wat als je geen zin hebt om te koken en ze vielen wel mee qua smaak. Alleen wel heel veel ketchup, brokken komkommer en stukken paprika en geen mayonaise. Na het eten koffie gezet en weer een kampvuurtje gemaakt met het hout wat we vandaag hadden gesprokkeld. Dus weer relaxen, koffie en daarna wijn drinken en als het te donker is om te lezen kletsen met elkaar. 

 

1000 Resterende tekens