Het uitzicht tijdens het rijdenWe rijden zo als we al hadden bedacht om even tien uur van de camping af na het ontbijt, douche, afwassen en alles inpakken en gaan onderweg naar camping "de Bongerd". Ja, dat klinkt inderdaad Nederlands en het is, volgens de laatste informatie van ons, ook een camping van een Nederlander. In 2011 zijn we ooit ook die kant opgegaan maar kwamen er toen niet door een wegversperring. TomTom vraagt bij het kiezen van de route of we over onverharde wegen willen wat we maar niet doen en dus rijden we over een doorgaande route. Nu zit daar volgens mij niet veel verschil in met een onverharde weg behalve de kleur van het wegdek.

Volgens TomTom doen we er maar drie uur over waar wij gelijk één uur extra aan vastplakken want we weten dat wij echt niet met 80 Km. per uur over deze wegen rijden. En onze berekening klopt helemaal want om even twee uur rijden we de straat in waar aan de camping zich bevindt. We zien ook het bord er van staan maar er is alleen maar een grote, dubbele, houten deur en deze blijkt dicht te zitten. Navraag bij de buren, die zich waarschijnlijk afvroegen wat we kwamen doen, leerde ons dat deze camping niet meer bestond. Misschien is dit ook wel een teken voor ons dat het ook wat minder word in Tsjechië net zo als in Nederland.

Maar niet getreurd en we vragen aan onze gids of er nog meer campings in de buurt zijn en die schijnen er te zijn. We zeggen dat we naar Relaxa willen en rijden weer vrolijk verder over de wegen die niet beter worden en slechter kon toch al niet. Onderweg zie ik ineens een oranje lampje verschijnen op het dashboard en de auto schijnt benzine nodig te hebben om veel verder te kunnen rijden. Nu kunnen we nog makkelijk de camping halen als die daar zit waar onze gids zegt maar veel verder zullen we dan niet komen. De camping blijkt er inderdaad te zijn maar er is niemand bij de receptie maar volgens het papier wat er hangt mogen we gewoon gaan staan en komt later wel het papierwerk.

We zetten de caravan De benzinepompneer en terwijl Esther alles van de vloer af raapt wat was gevallen zet ik de voortent op. Als we daar mee klaar zijn willen we toch graag benzine hebben en we vragen weer aan onze gids waar de dichts bijzijnde benzinepomp is. Volgens hem is dat op 7 Km. afstand maar als ik Sloup binnen rijd zie ik een bord dat er hier in het dorp ook een pompstation is. Dus daar heen gereden en de auto verwend met verse benzine.

Terwijl we terug rijden komen we langs een supermarkt maar deze blijkt al gesloten te zijn en morgen, zondag, is hij ook gesloten. Geen punt want we hebben eten bij ons maar alleen geen bier meer. Terug op de camping pak ik het laatste blikje bier en bedenk gelijk ook dat we wel avondeten hebben maar geen brood voor het ontbijt! Verdorie, moeten we als nog op zoek naar brood. Dus zoeken op de kaart wat een grote plaats is, auto weer starten en daar heen in de hoop dat daar een grote supermarkt is zo als een Penny Markt, Tesco of Aldi. Het word uiteindelijk een Billa maar het belangrijkste is dat ze brood en bier hebben.

Weer terug op de camping maak ik dus nu wel een blikje bier open en gaan we genieten van deze camping. We staan op een mooi plekje tegen de bosrand aan en krijgen morgenochtend, als hij wil meewerken, de zon in de voortent. Ondertussen zien we de receptie open gaan en ik loop er heen om de dingen te regelen die er voor zorgen dat er niet ineens 's nachts politie aan de caravandeur staat te kloppen omdat we nog niet betaald hebben.

Daarna is het tijd om het avondeten klaar te gaan maken en dat doen we nu een keer niet in de caravan maar in de keuken die op bijna iedere camping te vinden is. Maar het is toch wel iets heel anders om hier te koken en eigenlijk mis ik nu wel mijn eigen keuken. Maar Esther is wel tevreden over het resultaat en ook ik vind het wel lekker die karbonaadjes. Na het eten is natuurlijk de afwas aan de beurt en tegelijkertijd zetten we ook koffie. Dan eerst koffie drinken waarna ik nu ga douchen, Esther heeft het vanochtend al gedaan, en dan is het tijd om gezellig te gaan doen met elkaar tot het tijd word om onze luiken te gaan sluiten.

1000 Resterende tekens