Even voor zessen stond ik vanochtend al buiten de caravan en snurkte Esther lekker door. Het waaide flink maar de lucht was wel blauw en ik zag achter de berg een glimp van de zon. Omdat ik Esther rustig wil laten liggen besluit ik om het bos maar in te gaan wat wel een aardige steile helling was.
Behalve de normale dingen die je in het bos ziet zag ik dus ook niets raars tot dat ik op een asfaltweg kwam. Een klein stukje verder stond een kerkje en daar werd een nieuw dorpje om heen gebouwd of zo leek het mij in ieder geval.
Daar door heen gelopen en mij weer verbaasd over de vele fruitbomen langs de weg. Als je gratis pruimen, appels of peren wilt hebben moet je even in Tsjechië rond rijden. Aan het eind van de asfaltweg kwam ik op een doorgaande route terecht en aangezien ik lopend de auto's niet kon/kan bijhouden liep ik maar weer terug. Vlak voor dat ik weer het bos zou ingaan zag ik ineens iets op de weg staan. Omdat het overeind kwam herkende ik het als een hert en we stonden zo even naar elkaar te kijken. Maar de wind waaide hier ook nog steeds aardig en de zon verwarmde mij nog niet dus ik bewoog mijzelf. Op dat moment schoot het hert het bos in en bleek er nog een tweede te zijn. Natuurlijk heb ik geen foto er van dus jullie moeten me maar geloven.
Terug bij de caravan word Esther ook wakker waarna we ontbijten en ons wassen waarna we vertrekken naar Turnov want daar is en museum met de ruwe versies van de edelstenen die zo duur liggen te schitteren bij de juweliers. We dwalen nadat we de auto hebben geparkeerd even door Turnov heen maar dat is niet zo mooi als het boekje, wat we hebben van Tsjechië, ons had beloofd. Het museum, Ceského ráje, is ook niet dat wat we er van hadden verwacht maar we zijn er toch wel even mee zoet. Daarna maar een kroegje opgezocht voor een bak koffie waarna we de auto opzoeken om naar Hrubá skála te gaan.
Dat zijn zandsteenrotsen en die worden natuurlijk uitgeslepen door het regenwater wat best mooi is op de foto in het boekje. Daarbij hadden we ze gisteren ook al zien staan toen we zochten naar een camping en toen leken ze ook mooi genoeg om dichterbij te bekijken. We rijden richting de camping tot dat we een aanduiding van een kasteel krijgen waarna we die kant op gaan. We eten wat buiten het kasteel waarna we naar binnen lopen op zoek naar een wc. Na een paar foto's gemaakt te hebben beginnen we aan onze wandeltocht tussen de zandsteenrotsen door wat zonder meer mooi is om te zien. We klauteren lekker eerst naar beneden wat lekker makkelijk gaat en volgen de groene route die maar 2,5 kilometer lang zou zijn. Met het weer naar boven lopen er bij reken we op een wandeling van 1 uur. We schieten lekker op tot dat we bij een stel gebouwen komen waar ineens de groene pijltjes verdwijnen.
We lopen maar verder maar ons gevoel zegt dat we niet goed gaan. Gelukkig komen we een restaurant tegen waar we een bakkie thee nemen. Geen idee wat dat restaurant daar doet want er is nergens iets te zien van een dorpje of zo maar we zijn niet de enige die van het terras gebruik maken. Tijdens het drinken besluiten we om maar terug te lopen maar als we dat willen gaan doen zie ik een ander bospad wat volgens mij de goede kant op gaat en die gaan we maar volgen. Dat blijkt een goede gok te zijn want na een half uur zien we weer de rotsen opduiken.
Het is nu wel steil naar boven maar dan ben je tenminste ook snel boven We zien in de verte ook het kasteel staan maar wij zitten op de verkeerde berg. Dus ik stel voor aan Esther om dan maar af te dalen in het ravijn wat zij geen goed idee vindt en verder wil lopen. Weer blijkt zij gelijk te hebben en even later lopen we op een asfaltweg naar het kasteel toe. Hier kijken we nog even naar de kraampjes maar die hebben niet iets wat we leuk vinden waarna we de parkeerkosten afrekenen en nu echt richting de camping rijden. Onderweg nog even gestopt bij de supermarkt want ik zou vanavond koken in plaats van uit eten te gaan. Er ligt nog wel vlees in de vitrine maar dat ziet er uit als een sucadelap en ik heb geen zin om het vlees zo lang te laten sudderen dus nemen we maar kipfilet mee. En ook een gebakje voor bij de koffie.
Het eten is redelijk gelukt en de gebakjes smaakte ook lekker waarna ik ben begonnen met het typen van bovenstaande verhaal.
Rapporteer