Afgelopen donderdag hadden we bedacht om lekker niets te doen maar wel dat ik mijn vakantieverslag zou gaan maken. Nou dat duurde dus maar vier uur want we hebben hier in Polen nog geen WiFi gevonden zodat ik alles gelijk online kan doen. Dus eerst het hele verhaal typen, foto's verkleinen en invoegen, alle bestanden naar mijn telefoon kopiëren en dan één voor één alles op de website plaatsen. Dat duurt lang en is heel saai.
Dus om half twaalf zijn we samen maar even boodschappen gaan doen en hebben we eerst gegeten voor dat ik weer verder ging met mijn werkzaamheden. Toen ik daar uiteindelijk mee klaar was, ben ik maar even gaan zwemmen. Waar ik ook wel blij mee was was dat er een stoel aan het kapot gaan was waar door ik nog iets langer "niets kon doen" om de tent. Maar even drie uur was Esther ook klaar met niets doen en besluiten we om Żnin in te lopen om te bekijken wat daar nu precies te zien is.
We lopen langs het meer, waar ook nog de plassen staan van de regenbui van vanochtend en lopen het stadje in waar weinig vertier te vinden is. De hele uitstraling van het stadje is saai en uiteindelijk komen we op hetzelfde terras als gisterenavond terecht. Eerst voor een ijsje dan drinken we wat en uiteindelijk blijven we daar ook eten. Sophia, kleine meisje van gisteren, komt nog even langs en we kletsen even waar na wij weer naar de tent gaan om koffie te zetten en ons, vanochtend gekochte, gebakje te eten. Daar vertellen we niets meer over!
Blijkbaar heeft de brandweer ontdekt dat de overhangende en afgebroken takken heel gevaarlijk zijn want er komt een ladderwagen met kettingzaag die even fijn stukje voor stukje gaat wegzagen. Niet echt een geluid die je 's avonds wilt horen. Sophia komt weer langs en is blij dat we toch op dezelfde camping staan. Zij vraagt zich af wat er allemaal gebeurt en ik neem haar mee om te laten zien wat de brandweer nu precies doet en dat de bomen zijn afgebroken omdat ze rot aan de binnenkant waren. We leveren Sophia weer af bij haar moeder en kijken verder naar de brandweer en "genieten" van het geluid van een kettingzaag.
Op vrijdag zouden we verder gaan naar Krakow maar we worden 's nachts wakker van de emmers die naar beneden komen tegelijkertijd met het water wat daar in zat. Gelukkig is het, als het licht word, als wij uit bed gaan droog en dat blijft het ook. Dus de tent is alleen maar vochtig ingepakt. Omdat we geen haast hebben stellen we in dat we niet over snelwegen mogen zo dat we wat meer van Polen kunnen zien. Nou dat is heel saai!
Geen dorpjes waar je door heen rijdt, geen variatie in het landschap en zeker geen restaurants of iets van die aard te vinden op de route. Natuurlijk rijden we verkeerd en tegelijkertijd een snelweg op. Als we weer op de goede route zitten blijken we volgens deTomTom twee uur om gereden te hebben. Nog steeds geen idee hoe dat kan want volgens ons waren we, maximaal, maar een half uur afgedwaald. Omdat we toch graag in Krakow wilden aankomen maar besloten om dan toch maar de snelweg te gaan volgen waar we gelijk in een file komen en per kwartier 1 kilometer rijden! En dan gaat de tijd heel snel dus we vragen aan de TomTom om een camping in de buurt en waarna we op een camping in Tomaszów Mazowiecki terecht komen.
We dachten in de buurt van een meer te komen maar het blijkt alleen maar een leeg en dor veld te zijn waar we kunnen staan dus we blijven maar één nacht en gaan morgen dan, op het gemakkie, verder naar Kraków. We zoeken een bar op en eten een crep met de nodige vulling wat, in combinatie met bier, verrassend goed smaakt. Terug bij de tent koffie gezet en alle andere dingen gedaan die je doet voor je naar bed gaat
Vandaag, zaterdag, ben ik zo als gebruikelijk weer veel te vroeg wakker maar begin ik maar vast met het verhaal te typen van de afgelopen dagen en wachten tot dat Esther het tijd vind om uit bed te komen. Het is nu half zes dus dat kan nog wel even duren.
Om half acht beginnen de regenwolken te dreigen en besluit ik om Esther toch maar wakker te maken. En, terwijl ik bezig ben met het ontbijt, zie ik emmers langs het raam naar beneden komen en het water gutst er langs. Weer een natte tent dat is "pas" de derde keer deze vakantie!
Oké, wat gaan we doen? Hier een dag extra blijven, maar er is helemaal niets te doen dan zitten in een tent en wachten tot dat de regen ophoudt, of alles nat inklappen en verder rijden. We besluiten om eerst maar eens boodschappen te gaan doen en te kijken wat het weer dan doet. Als we terug zijn is het droog en een half uur later nog steeds dus we besluiten om alles dan maar in te pakken en rijden weg, om een uur of tien, richting Kraków. Alleen jammer dat het neuswiel kapot gaat maar we zien later wel hoe ik die repareer. Heb hem wel nodig om de vouwwagen recht te zetten. Volgens de TomTom komen we om even over half twee aan op de camping maar die had geen rekening gehouden met de file die we al weer tegen komen voor dat we goed en wel op de snelweg zitten. Doe daar een lekker regenbuitje bij en de stemming daalt gelijk in de auto.
Dus drie kwartier later rijden we de file uit en de parkeerplaats op om te gaan lunchen. Terwijl Esther het brood snijdt en belegt vind ik een manier om de neuswiel te maken en na het eten rijden we iets opgeluchter, in de file, verder. Het bezoek aan de wc heeft daar ook aan bijgedragen ;-)
De file's volgen elkaar netjes op maar om even half vijf komen we dan eindelijk op de camping aan die we bedacht hadden. We schrikken even van wat het kost om hier te staan maar besluiten toch om vanaf hier Kraków en Auswitzch te gaan bezoeken. Na het eten maak ik koffie waarna ik begin aan dit verhaal en het plaats op internet.
Rapporteer