Deze donderdag zou onze laatste dag zijn in Tsjechië maar we weten niet zo goed wat we nu moeten gaan doen. Dat Saksisch Zwitserland kennen we eigenlijk al, de rotsbrug daar vlak bij ook en om weer te gaan wandelen zien we ook niet zitten. Kijkend op de kaart bedenken we dat we ook binnen door rijdend naar Nový Bor kunnen gaan. We moeten met deze, voor ons, nieuwe manier van vakantie vieren ook meer met de auto gaan doen.
Dus na het ontbijt, de afwas, het tandenpoetsen en alle anderen dingen stappen we in de auto. Geen TomTom aan maar ouderwets kaart lezen door Esther zo dat we allebei iets te doen hebben. Nu heet het niet voor niets Saksisch Zwitserland dus ik heb genoeg te doen maar neem ook de tijd om om mij heen te kijken. Steil omhoog, korte bochten en weer steil naar beneden maar wel leuk om te doen.
En zo tuffen we rustig verder tot ik ineens aan mijn rechterhand basaltrotsen ziet staan en daar waren we een paar jaar geleden ook al eens bij wezen kijken. En als we Nový Bor inrijden herkennen we het plaatsje ook. We besluiten om toch maar de auto neer te zetten om nog eens rustig te gaan kijken want iets anders weten we ook niet te doen.
We kunnen nu wel in het glasmuseum kijken wat we de vorige keer niet konden vinden maar zo bijzonder vond ik dat nu ook weer niet. We eten een gebakje en drinken daarbij een kopje koffie en slenteren langzaam maar zeker weer terug naar de auto. Doen nog een paar boodschappen en gaan weer terug naar de camping. Daar ligt een spannend boek op mij te wachten want Esther had een doktersromannetje mee genomen en mijn leesvoer was al op.
Even voor zessen lopen we weer naar het restaurant. Er staat namelijk een gerecht voor twee personen op de kaart en daar waren we nieuwsgierig naar maar dan moesten we wel reserveren. We nemen ons pilsje en wachten af wat er komen gaat tot er uiteindelijk een hele trotse serveerster het terras op stapt met een schaal vol met rund, kip en varkensvlees. 
De andere, Nederlandse, gasten op het terras zijn ook onder de indruk zo te horen en Esther en ik beginnen aan de berg.
Die berg is niet alleen maar vlees maar voornamelijk patat onder het vlees wat, jammerlijk genoeg, niet eens lekker is. Het rundvlees is taai en koud net zo als het varkensvlees. Het enige lekkere vlees is de kip. Maar we hebben genoeg patat en fruit om mijn maag te vullen en lopen met een volle buik weer terug naar de camping waar we ons opmaken voor de laatste nacht, voorlopig, op Tsjechisch grondgebied.
We zijn al vroeg, half acht, beide wakker en zien een zon opduiken achter de mist. Dus alles heel langzaam aan want de tent is vochtig en die pakken we het liefst zo droog mogelijk in. Uiteindelijk rijden we om even half elf van de camping af in de richting van Nederland. We moeten volgens de TomTom door Děčín maar de weg die we moeten nemen is afgesloten en wij raken weer eens de weg kwijt. Dus uiteindelijk rij ik weer over witte weggetjes, op de kaart, door Saksisch Zwitserland en heb ik weer genoeg te doen met het stuur, de rem, koppelingspedaal en het gaspedaal. Maar al vlug zitten we in Duitsland en rijden we over een snelweg en dat is nog steeds saai en zal altijd saai blijven.
We rijden weer eens een file in en weer uit, zien koeien staan en heel veel kilometers asfalt. Rond een uur of half vier vragen we aan de TomTom of hij een camping voor ons weet en hij weet iets op een kilometer of vijftig verder. Maar Esther ziet op haar kaart ook kleine blauwe tentjes en we besluiten om te kijken of dat ook echt een camping is. En het is een camping vlak bij het plaatsje Dransfeld. En ze hebben ook plek voor ons alleen is dit wel gelijk de duurste camping van deze hele vakantie.
We zoeken het restaurant op nadat we de vouwwagen hebben uitgeklapt, nemen een biertje en gaan rustig zitten eten. Bij de tent zetten we koffie, drinken weer wat en kruipen uiteindelijk weer in bed om uitgerust aan de laatste dag van de vakantie te gaan beginnen.
's Nachts word ik wakker en hoor de regen op de tent kletteren en ben ik niet blij maar draai me om en wacht maar af wat de ochtend gaat brengen. Nou dat is niet veel beter maar het word droog dus we hebben alleen maar een natte tent en worden zelf niet nat als we hem inklappen. We zitten al weer vlug op de snelweg en rijden om even over drieën Nederland binnen. Omdat we wat meer dingen willen vervangen of aanschaffen voor de volgende vakantie rijden we nog even naar Obelink in Winterswijk om rustig rond te kijken. En vanaf daar naar huis waar we de vouwwagen los koppelen en de auto leeg maken.
Volgend jaar naar een warm land?
Rapporteer