Van San Marino naar Venetië

Na alle dingen die ’s ochtends gedaan worden om wakker te worden en de maag te vullen stappen we in de auto om te gaan kijken in San Marino. Zonder enige problemen komen we in het land en even later zelfs in de plaats. We zetten de auto op een parkeerplaats want het lijkt heel veel op San Leo en daar was in het plaatsje ook geen parkeerplaats te vinden.

Nou behalve dat er weinig parkeerplaatsen zijn is er ook de helling naar boven bijna hetzelfde als in San Leo met het verschil dat deze nog even hoger is en dat vinden onze kuiten nog steeds niet lekker. Maar uiteindelijk zijn we boven waar we wel heel veel mensen zien. Nu waren we al gewaarschuwd dat het een toeristisch plaatsje was maar dat zou San Leo ook moeten zijn. We besluiten om dan maar de mondkapjes op te zetten zoals zovele mensen doen.

Maar dan zien we jonge dames met overdreven gekleurd haar en manga kleding aan en even verderop lopen een aantal stormtroopers. Ook zien we figuren uit de film “Pirates of te Carabian” en we hebben door dat hier een Fantasy Fair bezig is. Wel leuk om even te zien maar door de drukte die eigenlijk alleen bedoeld is voor dit evenement maakt het bekijken van San Marino niet echt leuk.

Dus na een bakkie koffie met een broodje en even langs de kraampjes te zijn geschuifeld gaan we weer naar beneden wat onze kuiten ook al niet leuk vinden maar we moeten wel anders komen we niet bij de auto. Daarin is het 35 graden en we gaan vlug rijden om enige afkoeling te krijgen.

We stellen de TomTom in op Rimini wat vlak bij San Marino moet zijn. In Rimini zoeken we vlug een parkeerplaats op en lopen de rest verder naar de zee. Dat gaat wel makkelijk want de weg is vlak. Waarschijnlijk zijn we weer op het verkeerde stukje van het strand aangekomen want een boulevard als in Scheveningen zien we niet. Wel komen we een gelattaria tegen waar we neer strijken en genieten van een ijsje. Hierna lopen we weer naar de auto waarna we, met een tussenstop bij de supermarkt, weer naar de camping rijden. Hier nemen we wat te drinken, eten pizza gemaakt door de campingeigenaar, kijken we naar het gebliksem achter de wolken onder het genot van een wijntje waarna we in ons bed kruipen.

Voor het eerst deze vakantie horen we regendruppels neer vallen maar nu een keer niet op een tentdoek en ik val weer in slaap met het gelukzalige idee dat de tent niet nat en klam word. Weer een voordeel van een caravan! Als we uiteindelijk wel uit bed komen is alles lekker opgefrist.

Vandaag blijven we bij de caravan hebben we afgesproken en gaan we niets doen. Dat hou ik tot even 10 uur uit waarna het weer bij mij begint te kriebelen. Dus ik stel voor om het laatste brood te versnijden tot lunch en om tegen de berg op te lopen om daar te gaan lunchen.

Esther vind het gelukkig ook een goed idee want anders had ik niet geweten hoe ik verder de dag had moeten door brengen met niets doen. Even om 11 uur lopen we in de richting van de berg en rond een uur of 12 zitten we met een gigantisch mooi uitzicht te lunchen. Het blijkt dat we nog hoger kunnen en zien, denk ik, zelfs de Middellandse zee vanaf het punt waar we staan. Of heet dat gedeelte nu weer de Adriatische Zee?

Naar beneden gaat een stuk makkelijker en we vinden nu wel de afslag naar Perticara maar daar blijken de ijsbakken leeg te zijn. Dus maar weer naar de camping gelopen en een ijsje gaan halen in Novafeltria met de auto. Als we die op hebben gaan we op zoek naar een supermarkt maar er blijkt hier wel een zondagssluiting te zijn en dan doen ze ook niet de deur open voor ons.Gelukkig hebben we nog genoeg in de caravan dus deze avond overleven we ook wel.

Tijdens het wakker worden vanochtend kijken we elkaar aan en we besluiten om niet nog een dag iets te gaan doen in de buurt met de auto maar om de caravan er achter te doen en naar een camping in de buurt van Venetië te rijden. Dus we ontbijten na 8 uur en het word even spannend om op de schuine helling naar beneden de caravan aan de auto vast te maken maar dat gaat ook makkelijk genoeg dus om even half 10 zijn we op weg.

Over het rijden valt niets te zeggen dus om even 2 uur rijden we camping Serenissima op waar we vragen of ze nog een plekje hebben. Volgens hun website moet je namelijk reserveren maar dat blijkt toch niet nodig te zijn. Dus even half 3 rijden we weer een stukje terug, zonder caravan, om daar boodschappen te gaan doen. Nou zagen we een Aldi en een IPmarket en van die wisten we nog dat dat een nette winkel dus daar naar binnen. Oké het was een grote winkel met heel veel maar de Aldi was, achteraf gezien, een moderne winkel.

Terwijl Esther een kledingstuk probeert te vinden ga ik op zoek naar een waterpomp voor in de keuken want de onze is overleden en nu moet ik iedere keer naar de kraan lopen. Jammerlijk genoeg is die niet te vinden en als we terug rijden naar de camping begint het te miezeren. We kunnen de auto nog rustig uitladen en de luifel opzetten maar dan is het gemiezer over en regent het gewoon.

Onder de luifel is te weinig ruimte om te kunnen zitten en de stoelen blijven daar ook niet droog. Dus stoelen onder de caravan en wij erin. En zo maken we voor het eerst met ze tweeën in de caravan ons avondeten klaar. Na de afwas is het koffie zetten en ons vermaken in dat kleine, maar warm en droge, huisje.

Om even kwart voor 10 zitten we in de bus naar Venetië waar we een half uurtje later aankomen. In mijn geheugen staat iets dat ik ooit eerder hier ben geweest en dat we hier een ijsje hebben gegeten maar als ik de smalle straatjes zie met de vele bruggetjes begin ik daar aan te twijfelen. We slingeren en dwalen door Venetië en komen uiteindelijk op het San Marco plein aan. Omdat we allebei wel vermoeide benen hebben strijken we op een terras neer en we krijgen even later een menukaart aangereikt. Dat zijn goedkoop geplastificeerde papieren maar als ik zie wat een kop koffie kost, 10 euro 50, dan had er wel een goud randje omheen mogen zitten. Esther vind dat ik ook maar een gebakje moet nemen maar ik vind 15 euro toch wel erg veel geld dus we bestellen alleen maar koffie.

Als de ober dat komt brengen legt hij ook gelijk de rekening neer waar 31 euro op staat want ze hebben er ook een flesje water erbij gedaan! Eén glas water kost dus 5 euro! Gelukkig heb ik een paar fooien gehad het afgelopen jaar. Koffie was wel lekker en het water was op de juiste temperatuur. We lopen verder en gaan in een rij staan met het idee dat een kerk in mogen maar als we er bijna zijn blijkt het alleen maar toegang tot het museum te zijn.

We gaan dus weer uit de rij en gaan dan maar op zoek naar een ijsje. En zo lopen we door de straatjes van Venetië heen en kijken we rond. Esther gaat helemaal los met foto’s maken en we moeten dus een foto bekijkavond apart maken voor die van Venetië.

We strijken neer op een terras om te lunchen wat Esther met een pizza doet en ik met spaghetti. Hierna gaan we weer verder dwalen tot een uur of 4 wanneer we weer op een terras gaan zitten, een glas wijn nemen en pas om even half 7 er weer vanaf gaan maar wel met een voldaan gevoel in onze maag. We vinden zowaar ook weer de bus terug en omgeven half 9 begin ik met koffie te zetten na een lange dag slenteren.