Als we wakker worden is het gelukkig droog maar het kleed en de luifel zijn wel nat. Gelukkig begint de zon ook nog te schijnen en door heel langzaam te doen met ontbijten, tanden poetsen, afwassen en in te pakken is alles toch "droog" als we weer gaan rijden. Op het grindpad naar boven om van de camping af te komen is het meest spannend ding wat we meemaken onderweg of de tolbadge het wel doet. Want als we de tolweg opdraaien komt in de navigatie te staan dat ik over 300 Km. iets moet gaan doen. En de wegenbouwers hadden geen zin om een bocht in de weg te maken.
Dus redelijk uitgeblust komen we vlak voor de camping een grote supermarkt tegen waar we onze boodschappen doen en een half uurtje later staan we op de camping. Nu had ik daar al niet veel verwachtingen van maar zelfs dat was te hoopvol gestemd. Dus daar praten we ook niet meer over. Na de gebruikelijke dingen gaan we naar bed met het idee om morgen mijn verjaardag te vieren in Milaan.
We willen niet te vroeg in Milaan aankomen en lopen pas om even elf uur naar de tramhalte toe. Daar kunnen we dus geen tramkaartjes kopen en in de tram is ook geen mogelijkheid. Weer terug naar de camping waar ze gelukkig wel kaartjes hebben. We stappen in de tram maar deze kan ons niet helemaal naar het centrum bregen door dat de weg is opgebroken. We stappen uit en blijven de trambaan volgen om in het centrum uit te komen.
En dat vinden we ook, met een kleine tussenstop om een kerkje te bewonderen, en we zien een kathedraal staan die heel mooi aan de buitenkant versierd is maar er om heen gebeurt er niets. Ja, je kan er naar binnen maar word dan wel vantevoren gefouileerd. Niet iets waar wij zin in hebben en dus lopen we verder. Dan komen we in een groot gebouw waarin de grote modemerken hun winkels hebben zitten. Dus ik kijk naar een jurk van Prada, waarbij een kaartje met een artikelnummer staat, en denk bij mijzelf dat ik daar niet meer dan 25 euro voor wil betalen. Nou en zo heb je dan ook Gucci, Versace, Saint Laurent en ons een paar onbekende merken maar ook die hadden prijzen staan die ik er niet voor wil betalen.
Buiten het gebouw straalt de stad ook "geld" uit en we vinden niets gezelligs om even een kop koffie te drinken. O ja, in dag gebouw zaten ook restaurants waarbij er een ober stond te kijken of je wel kredietwaardig genoeg was om aan een tafeltje te komen zitten. In plaats van leuke kleine straatjes alleen maar grote, en drukke, doorgaande wegen. Dus maar weer terug naar de camping waar we te laat aankomen om alsnog verder te gaan rijden dus we blijven deze nacht maar staan.
We zijn allebij wel klaar met Milaan want Esther is ook al om half acht uit haar bed en als we om negen uur willen weg rijden zit de poort nog op slot. Er word hard gezocht naar de sleutel en natuurlijk ook gevonden. We doen weer onze boodschappen en gaan onderweg naar de laatste 4 campings op ons lijstje. Weer de tolweg op, niets spannends bij de grens en het belooft weer een saaie, maar wel ontspanne, dag te worden. Dan geeft de navigatie ineens aan dat we de snelweg af moeten wat raar is want de snelweg gaat naar de Gotthardtunnel toe. We besluiten om toch op de snelweg te blijven en zien even later waarom we van de snelweg af moesten van de navigatie, er komt een file aan.
Dat kan een lange zijn maar ook een korte dus we houden de moed erin en hopen op het beste. Maar als we moeten gaan afremmen staat er een bord die aangeeft dat we al 2,3 Km. file voor ons hebben. En ja, langzaam rijden, stoppen, stukje rijden en ik zie aan komen dat het heel lang kan gaan duren en dus zeg ik tegen Esther; "Ik ga wat geks doen!" waarop ik uit de file ga en de baan op ga van de Gotthardpas. Esther kijkt mij vragend aan en ik zeg dat ik de pas ga nemen waarop ze wit weg trekt.En ja, ook ik vind het spannend om te doen maar alles moet je een keer geprobeerd hebben.
En we zijn allebij blij dat we het hebben gedaan! Oké, ik heb niet veel van het uitzicht gezien tijdens het naar boven rijden maar Esther des te meer en het was echt heel mooi. En de auto deed het zonder enige problemen. Nu weet ik niet of ik de noordkant net zo "makkelijk" op ga als de zuidkant want tijdens de afdaling had ik iets meer haarspeldbochten en kortere afstanden om weer vaart te kunnen maken.
Voor de rest weer over een gewone weg en we hebben niet eens meer plezier van de tolbadge. Rond een uurtje of vijf rijden we de camping op in Kandern waar we ons installeren. De bedoeling is hier twee nachten te gaan staan. We gaan, om als nog mijn verjaardag te vieren, uit eten en ik heb voor het eerst een lekker getapt biertje deze vakantie.
Vanochtend word ik wakker en is het maar 12 graden en alles is nat van de dauw! Op de vorige campings kwam de temperatuur niet onder de 18 graden zelfs niet als het regende! Als Esther wakker word waarschuw ik haar dat het koud is maar gelukkig heeft zij een vest. Rond een uur of 10 is eindelijk het zonnetje door gebroken en word het toch nog warm. We doen een paar boodschappen en hangen daarna voor de caravan. Straks nog een ijsje halen en misschien zwemmen in het zwembad.
Rapporteer