's Avonds zijn we toch nog Pisa ingelopen want ik had geen zin om te koken. We eten daar dus zoals we gewend zijn wat betekend een voor, hoofd en nagerecht en een wijntje waarbij Esther iets neemt wat Maja heet en er ook uit ziet als die bij. Overigens is Italië echt niet goedkoper als het om uit eten gaat waarbij je geen pizza of pasta eet.
We worden wakker, ontbijten en pakken alles weer in waarna we vertrekken in de richting van de Cinque Terre oftewel de 5 dorpen die op een rijtje langs de kust liggen. We hebben de navigatie ingesteld op geen tolwegen en doen er dus een stuk langer over maar we genieten wel van het uitzicht en Esther zag zelfs een zwijntje terwijl we een berghelling opreden. Zij had het fototoestel niet gereed en ik kon niet keren dus we hebben er geen bewijs van. Rond een uur of 2 rijden we camping Arenella op waar we zelf mogen zoeken welk plekje we willen hebben. Nadat we zijn uitgepakt doen we nog even boodschappen waarna we de gebruikelijke middag en avonddingen doen waarna we weer naar bed gaan.
Natuurlijk ben ik vroeger wakker als Esther en eerst loop ik een stukje de berg af om te zien of op loopafstand er een winkel is waarna ik naar boven loop om gewoon bezig te zijn en lekker rond te kijken. Rond een uur of 8 ben ik weer bij de caravan waar Esther al wakker is en het ontbijt op me staat te wachten. We besluiten om eerst boodschappen te doen en daarna lopend naar Déiva Marina te gaan om gewoon iets meer te zien.
Even 11 uur vertrokken we met de trein naar het verste dorp vanaf hier, Riomaggiore. Waar ik al bang voor was komt ook uit want het is hier zo druk met toeristen dat je amper zelf kan bepalen waar je heen wilt lopen. Natuurlijk kijken we bij de zee en lopen ook nog een stukje omhoog het dorpje in.
We zien dat er mensen zijn die van het ene dorp naar het andere dorp lopen maar wij pakken de trein naar Manarola. Daar maken we hetzelfde mee maar we lopen vlug de berg op waarbij het gelijk een stuk rustiger word.
Omdat we een ernstige behoefte hebben om iets te lozen maar ook om dat wat we lozen weer aan te vullen stranden we op een terrasje waar we tijdens het eten besluiten om te gaan lopen naar Corniglia. We zoeken het pad op en beginnen om half 2 aan een wandeling die 3 kilometer lang is en een uurtje zou duren volgens de beschrijving. Nou wij voldeden niet aan die beschrijving!
We maken een foto van de kerk waar naast we hebben zitten eten en even later maken we daar weer een foto van maar de kerk is beduidend kleiner geworden. Even later zie ik een stuk lager het dorpje waar we vandaan komen. Ook zie ik een grot maar wil er niet gaan kijken om te zien of daar schilderingen zijn. Jammer genoeg komen we er achter dat de batterij van de camera op is en maken we alleen nog maar een foto van het pad want de reserve accu ligt nog op de camping.
Het steile pad verandert langzaam aan in een redelijk vlak pad maar niet zo breed, zanderig en een gat ernaast van een dikke 100 meter. "Gelukkig" verandert het pad weer en nu lopen we naar beneden door een droge beek waar tussen de rotsen/stenen er ook plekken waren waar je je voeten vlak kon neer zetten. En dat verandert weer in een pad met verticale leistenen maar uiteindelijk komen we in Corniglia aan, half 5, waar we een terras opzochten en voor dat we het echt door hadden dat het bier onze dorst had gelest maar het wel moet hebben gedaan volgens deze lege glazen.
Om deze dag helemaal af te maken krijgen we te horen dat er iets aan de hand is met de trein en uiteindelijk om 8 uur 's avonds rijden we weer naar Déiva Marina. We zijn allebij gevloerd en besluiten om naar de camping te lopen en dan maar te zien wat we gaan eten. Maar het geluk lacht ons ook toe deze dag want de shuttle bus van de camping staat daar en om 9 uur zitten wij aan de wijn in het restaurant van de camping en even later aan het eten. De tocht was mooi is iets waar we het over eens zijn maar wel zwaar.
Rapporteer