Al zo lang ik weet is mij bekend dat er maar één ding zeker is in het leven en dat is dat je dood gaat. Er valt niet aan te ontkomen, de dood, en omdat ik geen idee heb wanneer ik werkelijk stop met ademen wil ik hier graag aangeven hoe ik mijn begrafenis zie.
Liever word ik niet opgebaard want, hoe raar dat misschien ook mag klinken, ik sta liever niet in het middelpunt van de belangstelling en omdat ik al ruimte genoeg heb ingenomen tijdens mijn leven wil ik gecremeerd worden. Het hoort zo dat je in een kist gecremeerd moet worden maar doe dan lekker iets simpels. Het is alleen maar een verpakking die verbrand word en ik vind het zonde van het materiaal en geld dus een kartonnen doos mag ook.
Tijdens die dienst wil ik graag dat er vrolijke muziek gespeeld word. Een liedje wat mij altijd heeft aangesproken is My Way van Frank Sinatra want ook ik heb altijd dat gedaan wat mij gelukkig maakten. Nu is My Way Engelstalig en dat versta ik wel maar liever hoor ik dan De Mijne van Isabella Amé. Om het lekker Nederlandstalig te houden vind ik Leef van André Hazes Jr ook leuk want het mag best wel een vrolijke boel worden.
Het laatste feestje wat ik dan kan geven is het verdelen van de as. Kom gezellig bij elkaar, kan in een huis zijn maar buiten mag ook. Neem een plastic zakje mee en schep wat as van mij daarin en neem dat mee naar een plek waarvan jij vindt dat ik daar iets speciaals mee heb en gooi de as daar neer. De overblijvende as kan dan in het dichtstbijzijnde water gegooid worden.
Het financiële gedeelte van mijn nalatenschap is geregeld in een testament en alles wat ik aan materiële spullen achterlaat mag van mij naar een goed doel of naar de prullenbak toe. Volgens mij heb ik zo alles wel beschreven maar mocht jij, lezer, graag iets hier aan willen toevoegen dan weet je me vast wel te vinden.