Natuurlijk ben ik weer lekker op tijd wakker om brood te gaan halen en er voor te zorgen dat Esther wakker word gemaakt met een bakkie koffie. En dat is maar goed ook want we zijn nog maar net aan klaar met het ontbijt en de afwas als de bus bij het appartement komt om ons op te pikken. Vandaag gaan we namelijk een boottocht om het eiland maken.
We zijn de eerste die opgehaald worden want de rest van de bus is nog leeg en we gaan voorin zitten zodat we goed alles kunnen bekijken. Zo merken we dus ook dat de straatjes in Thassosstad smal zijn en we bewonderen de stuurkunsten van de chauffeur. We rijden naar Limenaria wat aan de zuidwest kust van het eiland ligt en stappen daar in de boot.
We worden verwelkomd door de kapitein en krijgen koffie en thee aangeboden met brood wat we mogen beleggen met marmelade. Nu hebben we net gegeten dus niet echt behoefte aan weer eten en daarbij houden Esther en ik niet zoveel van jam. Dus zij neemt alleen koffie en ik thee want ik vind oploskoffie nog steeds niet lekker. Als achter de trossen worden los gegooid trekt het jongste bemanningslid ons tot boven het anker wat toch gauw een meter of honderd voor de boot op de bodem lag.
Als we de haven uitvaren gaan we in zuidelijke richting zo als we verwachten maar we zien ook hele donkere wolken boven dat stuk van het eiland. Echt blij worden we er in ieder geval niet van want we hebben wel onze regenjassen en paraplu's mee genomen maar hoopte toch dat we die niet hoefde te gebruiken. Gelukkig varen we de haven van Potos binnen om daar nog meer passagiers op te pikken waarna we weer terug varen richting het noorden van het eiland.
Daar ziet het er in ieder geval zonnig uit en het is best mooi om nu de kust vanaf het water te zien. We verbazen ons over de geiten die op de steile hellingen aan het grazen zijn. Maar behalve dat zien we ook mensen die diezelfde helling zijn afgedaald om te gaan vissen. Ook zijn er diverse strandjes die niet, of niet makkelijk, bereikbaar zijn via de kust zelf en je er echt naar toe moet varen om er op te kunnen gaan bakken in de zon.
We krijgen allemaal een klos met daaraan een vislijn met twee stukjes aas en een flink stuk lood. De schipper geeft een korte uitleg want, zoals hij vertelt, het duurt vele jaren om een echte visser te worden in deze wateren. Dus we laten de lijn zakken tot dat het lood op de bodem is en krijgen te horen dat als we nog willen eten vandaag er eerst vis gevangen moet worden. Maar hij beloofd dat als de eerste vis is gevangen er voor iedereen een oorlam is oftewel een ouzo. Gedwee zitten we te vissen en de schipper vraagt aan een passagier of zij even zijn lijn wilt vast houden want dan kan hij even iets anders gaan doen. Natuurlijk is dat geen probleem en terwijl hij begint met ouzo in te schenken doen wij verwoede pogingen om het ook te verdienen. Gelukkig heeft de schipper een scherp oog want hij heeft ontdekt dat de vrouw die zijn lijn had overgenomen beet heeft zo als ook blijkt als zij hem binnen haalt.
Dus mogen wij van de ouzo gaan genieten terwijl hij het visje, wat overigens helemaal niet spartelt, opruimt in de kombuis. Hierna varen we weer een stukje verder e mogen we gaan zwemmen. Dus ook ik doe mijn zwembroek aan en ga via het trapje in het water wat ook hier een vieze zoute smaak heeft. Maar het is wel heel helder en niet echt koud wat ik eigenlijk wel verwacht had. Natuurlijk wil ik ook op de kust staan maar dat valt nog tegen want ik kan al vlug staan maar door dat er geen zand ligt breek ik bijna mijn enkels over de keien. Maar het lukt me wel en ik kan op een rots klimmen zo dat Esther vanaf de boot een foto van mij kan maken.
Na dat iedereen weer aan boord is word het anker weer binnen gehaald en gaan we weer varen. We komen nu op een ander strand uit wat wel bereikbaar is vanaf de kust zelf maar er word aangegeven dat we niet van boord mogen want er komen een paar donkere wolken aan die de schipper niet vertrouwd en hij verwacht dat hij snel moet kunnen reageren om weer te kunnen gaan varen.
Na ongeveer twee uur te hebben liggen dobberen, waarin we ook de lunch hebben gekregen, gaan we weer varen. Iedereen zit nu ondertussen verveeld op het dek want dit is niet hetgeen we hadden verwacht. We gaan weer naar de baai waar we al eerder hadden gezwommen en krijgen te horen dat we dat weer mogen doen voor een half uur. Van alle passagiers zijn er maar vier die dat ook werkelijk gaan doen dus de stemming is een aardig eind gedaald. Na dit zwempartijtje varen we weer naar Potos om de ene groep weer aan de wal te laten gaan en even later worden wij weer gedropt in Limenaria. Ook wij zijn niet blij maar ik heb het vermoeden dat hij noordelijk is gevaren omdat zeker niemand zin had om in de regen te varen en hij toch ook graag wat verdient in plaats van zijn boot stil te laten liggen.
Omdat we niet zoveel hebben gezien bedenken Esther en ik om langer in Limenaria te blijven als dat gaat met de normale busverbinding. Dat stellen we dus voor aan moeders en Eef die het ook een leuk idee vinden. Dan maar navragen bij de bemanning hoe laat de laatste bus naar Thassosstad gaat en we blijken, volgens zeggen, ongeveer anderhalf uur te hebben om door het stadje te slenteren. Dus we melden ons af bij de buschauffeur en lopen eerst naar de bushalte om te kijken hoe laat de bus dan precies gaat. Dat blijkt twintig minuten later te zijn dus ons hele plannetje valt in het water en wachten we maar bij de bushalte.
Wel komen we nu tijdens de reis door meer plaatsjes heen maar dit was niet wat we bedoelde. Hierna eerst gegeten in de stad waarna we weer naar ons huisje lopen en ons opmaken om te gaan uitrusten voor morgen. Dan gaan we met een bus op excursie over het hele eiland.
Rapporteer