Vanochtend werd ik om half zeven wakker waarna ik koffie ging zetten, de was ophangen, en de wasmachine weer aanzetten. Daarna Esther wakker gemaakt en de laatste spullen in de caravan en auto gezet. Om een uur of half negen reden we weg van huis langs de Aldi om een bevroren barbecue pakket op te pikken die we ’s avonds dan zouden verorberen.
De TomTom word ingesteld op Praag en tot mijn verbazing kunnen we daar, volgens TomTom om zeven uur ’s avonds zijn. Dat gaan we natuurlijk nooit redden want we gaan echt nog wel een paar keer stoppen onderweg.
En wat kan je vertellen over een saaie reis over de snelweg? Juist, dat het heel saai is en heel lang duurt. Omdat we toch wel aardig opschieten vraag ik aan Esther om een andere bestemming in Tsjechië in te geven, Chomutov, waarna we besluiten om de eerste camping in Tsjechië toch op te zoeken in plaats van een tussenstop in Duitsland. We zoeken een camping in het boekje op, Na Spici in Radosov, maar als we dat vertellen aan TomTom dan vertelt hij ons dat we daar pas om half twaalf ’s avonds aankomen. Ik vertel TomTom dat hij volgens mij gek is, want volgens de kaart ligt het niet zo ver van Chomutov en daar zouden we om half acht aankomen, en we rijden lekker door. Nu waren we alleen één ding vergeten, namelijk dat het hier veel vroeger donker is als in Nederland dus om half acht begon het al te schemeren en om acht uur was het donker.
Wij hadden al besloten dat de eerste camping die we tegen kwamen voor ons zou zijn en toen we dus zo een bordje zagen reden we er gelijk heen. Aan het einde van het weggetje was het een beetje onduidelijk waar we precies heen moesten maar camping stond duidelijk aangegeven in de richting van een karrenpad. Daar rij ik dus vol zelfvertrouwen in wat iets minder word als de auto op de helling begint te slippen door het grind. We komen over het laatste hobbeltje en eindigen tegen een grasberg waar geen tenten of caravans te zien zijn. We hebben door dat dit dus geen camping is en moeten nu gaan bedenken hoe we weer beneden komen! Draaien is geen optie want er passen met heel veel moeite twee auto’s naast elkaar en de helling naar boven en naar beneden zijn te steil om iets te gokken. Esther vertelt dat ik anders de helling wel achteruit kan afrijden en dat zij dan wel kijkt of het goed gaat. Lief van Esther dat zij zo veel vertrouwen in mijn stuurkunsten heeft maar die heb ik niet. Dus de caravan afgekoppeld en zo dicht mogelijk langs de omhoog gaande helling gezet, auto gedraaid en de caravan weer aangekoppeld.
Als we na de nodige zweetdruppels weer naar beneden rijden zegt Esther dat ik nooit die haarspeldbocht kan maken. Onderweg naar beneden over het karrenpad zie ik wat ze bedoelt en daarom rijden we door , draaien en gaan weer naar boven met iets meer vaart en rijden de camping zonder tenten en caravans op. Dus we koppelen de caravan af zo dicht mogelijk langs de omhoog gaande helling gezet, auto gedraaid en de caravan weer aangekoppeld en weer naar beneden gereden. Weer beneden aangekomen zien we een bordje receptie en daar krijgen we te horen dat het geen camping meer is voor caravans want de auto’s rijden de weg kapot! Maar niet verteld dat wij dat al wisten.
Terwijl we verder rijden op zoek naar een camping komen we eindelijk borden tegen en om even tien uur rijden we dan eindelijk de camping op die we hadden uitgezocht. We mogen gaan staan waar we willen want het is niet zo druk en om half elf kunnen we ons eindelijk ontspannen en mag ik de cadeaus voor mijn verjaardag gaan uitpakken. Even verder op zitten nog meer gasten gezellig rond een kampvuur maar na deze rit zijn we te moe om me te gaan genieten.
Rapporteer