Na gisteravond gezellig te hebben zitten pesten, waarbij Esther mij het meest pestte want zij won iedere keer, en een goede nachtrust worden we beide om half zeven wakker waarna het ochtendritueel begint. Omdat het weer regent en we de stad in willen, lopend, gaan we eerst naar de winkels op zoek naar regenjassen. In de kledingwinkel, volgens Esther een Wibra, is niets te vinden waarna we de supermarkt binnen lopen waar je ook gereedschap, kleding en eten kan kopen vinden we het ook al niet dus komen we alleen met eten naar buiten.
Dan nog maar een poging in de bouwmarkt die werkelijk waar alles heeft om een huis te bouwen en af te werken maar ook hier geen regenjassen.
Dus lopen we, na de boodschappen in de koelkast te hebben gelegd en de laatste koffie te hebben opgedronken, naar het centrum. Gelukkig regent het niet heel hard als we op zoek zijn naar het centrum en door de bushaltes te volgen komen we in het centrum aan. Daar vinden we ook een simpele stadskaart en een terras waar we warme koffie in ons vermoeide lichaam laten lopen. Het lopen is hier iets moeilijker met de bergen op en af en weer op en onze benen zijn dat niet gewend.
Nu hebben we wel een kaart maar het museum waar we heen willen is daar op niet terug te vinden maar we komen wel in een groot winkelcentrum en vinden daar ook regenjassen maar wij beide vinden 120 euro voor iets wat we liever niet dragen wel erg veel en zoeken dus rustig verder. Na bijna alle winkels te hebben bezocht vinden we toch een paar simpele regenjassen en gaan met deze aan naar buiten waar we naar een helblauwe lucht kijken die onze kant uit komt. Gelukkig regent het nog wel en de jassen zijn dus echt waterdicht.
We zien ergens staan dat Babylon een cultureel centrum is en lopen daar heen maar het is niet datgene wat we zoeken. Nu is het jammer dat ik geen kleine kinderen meer bij me heb want die zouden zich wel hebben vermaakt. Maar gelukkig is daar wel een dame die ons op de kaart aanduidt waar het museum wel is en met een tussenstop voor een broodje 
vinden we dan eindelijk het museum. Dat is minder bijzonder dan dat we hadden verwacht en een goed uur later staan we weer buiten. Nu hebben we gedaan wat we echt wilden doen dus nu zoeken we een terras op waar ik een grote en Esther een kleine pivo neemt.
Hierna dwalen we nog wat rond en besluiten om te gaan eten voor dat we naar de caravan terug lopen. De biefstuk die ik verwachte was er niet en Esther had ook niet de schnitzel die zij verwachte maar het was warm en vulde onze maag. Met de kaart vinden we een kortere route naar de caravan waar we te moe zijn om nog veel te doen. Ik zoek naar een camping waar we morgen heen gaan en Esther zit onderuit in de stoel. Om acht uur gaan we weer de caravan in en na een paar uur vallen onze ogen dicht.
Rapporteer