Even nog een klein woordje over gisteren want ik ben vergeten te vertellen dat wij dit keer niet de enige Nederlanders zijn die op deze camping staan. En voor hun zijn wij een toeristische attractie. Wij worden zeer vreemd bekeken en uit eindelijk komt er een gesprek want welke Nederlander gaat nu kamperen in een duiventil. Maar na uitleg van onze kant snappen ze het en vinden het wel grappig ook.

Centrum van Zelezna, TsjechiëVanochtend werd ik, een voor de meeste mensen normale tijd, laat wakker. Pas om half acht deed ik de deur open. En gisterenavond waren we ook niet zo laat naar bed gegaan en ook de pivo en wijn had niet rijkelijk gevloeid. Het zonnetje beloofde een lekkere warme dag en we besloten om na het ontbijt naar het Boheemse Woud te gaan. In het Tsjechisch heet het Šumava. We vertellen TomTom dat we naar Železná Ruda willen en een uurtje later zitten we daar op een terrasje koffie te drinken.

Via de kaart bedenken we dat we naar Pancir toe willen lopen. Of we dat ook werkelijk gehaald hebben weten we niet zeker maar op een gegeven moment dachten we dat we op de top waren en was het ook tijd om terug te gaan naar de auto. Anders was er de mogelijkheid ontstaan dat we iets hadden bij gedragen aan de Tsjechisch staatskas want het was wel betaald parkeren.

Beneden in de auto zeggen we tegen Tom Tom dat we nu naar Klenová willen want daar is een kasteel of ruïne. Onderweg stoppen we even om iets te drinken en eten waarbij Esther nu de goede keuze maakt en in plaats van een klein slaatje een maaltijdsalade weg mag werken. Als we weer verder rijden stuurt TomTom ons ineens de binnenlanden in en kom ik ineens op een weggetje die een boer in Nederland nog niet eens zou gebruiken om met zijn trekker over heen te rijden. Gelukkig komen we geen tegenliggers tegen.

Een zonsondergangWe lopen saampjes naar boven waar we te horen krijgen dat als we verder willen we eerst een kaartje moeten kopen, beneden! Dus Esther plaatst haar billen op een muur en ik kon naar beneden lopen en weer omhoog. Hoe komt het toch dat ik zo slank blijf? Behalve de ruïne bekijken we ook de moderne kunst die staat uitgestald en na een uurtje lopen we weer terug naar de auto. En na brood onderweg te hebben gekocht komen we om vijf uur weer op de camping aan.

Omdat Esther aangeeft nog vol te zitten van de salade besluiten we om nu eens dat blik soep op te maken wat we vorig jaar al bij ons hadden en om even zes uur zitten we in de gemeenschappelijke ruimte soep met brood te eten.

 

1000 Resterende tekens