Na een, onverwachte, goede nachtrust word ik om even zes uur wakker. Onverwacht omdat het nu toch best wel raar is om te gaan slapen als je alleen op een camping staat en de vorige nacht er zo maar iemand in de caravan was.
Er van uitgaand dat de winkels in Sloup wel om zes uur open gaan, want dat was ik van voorgaande jaren gewend, loop ik even later naar de Coop toe om brood te halen. Daar aangekomen blijken ze hier pas om kwart over zeven open te gaan dus maar weer terug naar de caravan en wachten tot het over zevenen is.
Als we wakker worden lijkt het een mooie dag te worden en we spreken af dat we gewoon een stuk gaan wandelen om de buurt te verkennen. Dus na het gebruikelijke gedoe 's ochtends trekken we onze wandelschoenen aan en als we van de camping af zijn lopen we in de richting van ....? We zien diverse auto's aan de kant van de weg staan en weten dat het mushroomhunters zijn. Natuurlijk zou ik nu ook paddenstoel verzamelaars kunnen zeggen maar bij een jager kan je het verhaal maken van geweren, messen en besluipen wat een veel leuker verhaaltje oplevert. Hoe dat verhaaltje gaat mag je zelf verder bedenken.
De dag begint nog mooier dan gisteren en we besluiten om niet naar Nepomuk te wandelen want dat zou, voor zover we konden zien, alleen maar door velden gaan en niet via de bossen. In plaats daarvan gaan we naar Plzen wat een grote plaats in de buurt is. Omdat we al geleerd hebben dat we niet al te vroeg moeten gaan doet Esther haar dingetjes net als ik de mijne. Dus de caravan word uitgeveegd, het elektra word weer netjes aangesloten want ik heb ontdekt dat de transformator is door gebrand, de afwas word gedaan en er word een boodschappenlijstje gemaakt.
Ontspannen en ondertussen geroutineerd zorgen we er voor dat onze magen gevuld worden, lichamen gewassen en alles ingepakt voor vertrek. We rijden zelfs vroeger weg als verwacht richting Karlovy Vary. We hebben ook al een camping uitgekozen met behulp van de kaart en we stellen DomDom daar op in. De rit is in het zonnetje best gezellig en zelfs het rijden door Plzen kan mij niet uit mijn goede humeur krijgen. Onderweg stoppen we bij een mega supermarkt omdat we nog geld nodig hebben maar ook koffie en chips. De rest hebben we nog allemaal. Dan zien we ook nog gebakjes staan en Esther is helemaal gecharmeerd van iets in de vorm van een zwaan. Zelf ben ik niet zo kunstzinnig en neem iets wat lijkt op een grote aardappel. Dit eten we op onder het genot van zelf gezette koffie op de parkeerplaats van de supermarkt.