Om eerlijk te zijn hadden we donderdagavond wel internet maar ik had geen zin om mijn laptop aan te gooien. Voordeel daarvan is dat er nu drie dagen in één verhaaltje komt wat weer minder lezen is voor jullie.
Niet gehaast werden we op donderdag wakker en hebben ook op het gemakkie ontbeten en de auto ingeruimd en gaan we op weg naar Cheb. TomTom vraagt gelijk of we over tolwegen willen rijden waar we nee op zeggen. Maar even later rijden we toch over een weg die we een beetje te mooi vinden. Nu hebben we het verlopen vignet nog op de voorruit zitten dus misschien hebben we mazzel.
Esther voelt zich er toch niet lekker bij en als we toch boodschappen doen halen we gelijk weer voor tien dagen toestemming om overal in Tsjechië te rijden. We geven bij TomTom aan dat we overal mogen rijden en rond een uur of één komen we op de eerste camping aan om het Vodní nádrž Jesenice.
Daar blijkt de receptie tot half twee nog gesloten te zijn dus we lopen maar even over de camping. Deze is heel groot en niet wat wij echt leuk vinden maar we hadden dit nu eenmaal bedacht. Als we om half twee weer terug bij de receptie komen blijken er geen bungalows meer te zijn en we rijden naar de volgende camping want die groeien hier als paddenstoelen.
Ook deze is weer groot net als de volgende en de daarop volgende. Allemaal hebben ze ook geen bungalows meer voor ons dus we gaan toch maar iets verder van het meer afzoeken. Dan zien we in het scherm van TomTom de naam Betlém verschijnen en daar hadden we al eens gestaan maar was wel goed bevallen. Dus weer Tsjechië ingereden en even drie uur rijden we de camping op.
De eigenaar kan nog net zo moeilijk doen als twee jaar terug maar als we echt maar twee nachten blijven heeft hij nog wel een slaapplek voor ons. Wij installeren ons in het huisje wat net als de vorige keer over het meertje heen kijkt. Als we naar de wc lopen, ja die behoefte hebben we ook zo nu en dan, zien we een varken aan het spit boven een kampvuurtje.
Nu hebben we wel eens zo iets gezien in een restaurant maar nog nooit op een camping. Esther vraagt en krijgt toestemming om een foto er van te maken. Na de wc lopen we naar de bar en nemen een vers getapte pivo en besluiten om naar het restaurant te gaan wat we aan het begin van de weg zagen. Dat blijkt een onderdeel te zijn van Klášter Teplá wat helemaal gerenoveerd word.
De pivo smaakt, zo als altijd, goed en het eten is ook verrassend lekker. Na weer terug gewandeld te zijn zetten we weer koffie en steek ik de restanten van het oude kampvuurtje aan. Het is klein maar wel ons eerste "privé" kampvuurtje. Hierna is het weer tijd om onze ogen te sluiten.
Na het ontbijt gaan we naar Mariánské Lázne waar we al eens geweest zijn maar wie weet is het er nu leuker dan de vorige keer. Dat blijkt het niet te zijn en de warmte maakt het er ook niet leuker op om door een stad te dwalen. Onderweg naar de camping pikken we wat sprokkelhout op in een bos en op de camping gaan we genieten van de schaduw en het verkoelende water.
Als het etenstijd word lopen we weer naar het restaurant waar we weer eten en terug op de camping steken we het hout aan wat we hebben klaar gelegd. Als we zo zitten te genieten van onze koffie en het vuurtje krijgen we van één van de andere gasten nog wat meer hout. Blijkbaar helpt het toch als we zo nu en dan dobri dem en djekoei zeggen. Het eerste is goedendag en het tweede bedankt maar ik had al eens gehoord deze vakantie dat de Tsjechen een hele grote hekel aan de Duitse taal hebben en het heel leuk vinden als een buitenlander ook probeert om Tsjechisch te spreken.
Hierna weer naar bed toe en de volgende dag rijden we om negen uur van de camping af richting huis. In de eerste instantie heeft TomTom bedacht om ons echt via een bospaadje te sturen wat ik wel even volg maar als ik dan geen bandensporen meer zien besluit om toch maar tegen zijn zin in over een asfaltweg te gaan rijden. Na een warme reis komen we om even half negen weer thuis waar we de auto uitladen en beseffen dat de vakantie voor dit jaar weer is afgelopen.
Rapporteer