De camping is rustig en het bed redelijk maar dat weerhoudt mijn lichaam niet om te zeggen dat zes uur een mooie tijd is om wakker te worden. Dus even over zessen zit ik het vorige verhaal te typen op deze veranda in Stará Oleška. Esther is minder te spreken over het bed als zij om even zeven uur de deur van het huisje open doet.

OntbijtWe maken dus weer het ontbijt klaar door de waterkoker te gebruiken om koffie te zetten en te mopperen op het elektrische fornuis want het water wil niet gaan koken voor de eitjes. Mogelijk doe ik iets fout maar ik weet niet wat dus neem ik de eitjes maar mee naar het huisje en gebruik ik ons eigen kooktoestel wat wel snel gaat. En dan komen we er achter dat het suiker voor in de koffie van Esther bijna op is.

Onbewaakte spoorovergangDie is heel belangrijk en dus moeten we maar weer boodschappen gaan doen maar nu niet met de auto maar lopend. We trekken onze schoenen aan en gaan wandelen naar Ceská Kamenice. Dus eerst weer een berg op via een bospaadje en dan weer naar beneden waar we ineens een spoorlijn tegen komen met ook een onbewaakte overgang voor wandelaars en fietsers. Even verderop is zelfs een stationnetje en hangt er ook een papier dat er zelfs een trein eens in het uur langs komt.

Nevelig uitzichtWij maken daar geen gebruik van maar ontdekken wel dat we nu geen blauwe maar gele route moeten gaan volgen. Dus even over een verharde weg en onder het spoor door en daarna weer de weilanden in waar we genieten van het nevelige uitzicht. Maar we voelen ook dat de zon goed zijn best doet en er zijn geen regenwolken te zien. We komen geen mensen tegen bijna en we horen ook geen verkeer rijden. Wel horen we krekels en vogeltjes.

Opvallend gekleurd gebouwWe komen langs huisjes die leeg lijken te staan maar waar het gazon wel keurig netjes is van onderhouden en horen geruis van wat een beek/rivier blijkt te zijn. Even later lopen we over een terrein wat gevangenenkamp Rabštejn van de Duitsers blijkt te zijn geweest. Best wel indrukwekkend als je de restanten van zo een kamp ziet. Na nog een klein stukje lopen komen we in Ceská Kamenice aan en ploffen eerst neer op een terrasje voor een bakkie koffie.

Plein in Ceská KameniceNa uitgerust te zijn, en de koffie opgedronken, lopen we verder het stadje in wat weer groter blijkt te zijn dan we verwacht hadden en kijken rond naar de geveltjes en de mensen. We vinden een Lidl maar die heeft geen suikerklontjes dus maar een plaatselijke supermarkt in en daar vinden we ze wel. Na nog een broodje/gebakje te hebben gekocht en opgegeten besluiten we om weer terug te lopen naar de camping.

De terugweg gaat voor het gevoel altijd een stuk sneller maar na, ongeveer, vijf uur wandelen zijn we blij dat we wat koels te drinken vinden in onze koelkast. We zijn ook net voor de regen aangekomen wat ons ook wel prettig lijkt en we zitten droog op de veranda te genieten van de rust. Veel meer mogelijkheden zijn er ook niet op deze camping.

Als het tijd word om te gaan eten neem ik de pannen mee naar de keuken om weer eens zelf te gaan koken. Daar zijn al mensen bezig om te koken op het enige fornuis dus ik haal mijn boek ook maar op en ga zitten wachten. Na tien minuten kookt het gerecht van de andere nog steeds niet dus ik besluit om dan maar te gaan koken op ons gaspitje. Dat schiet tenminste wel lekker op en we besluiten om de gaspit ook uit te lenen aan de mensen in de keuken.

Eerst willen ze het niet maar als ik meldt dat wij al bijna klaar zijn met eten pakken ze het toch aan en als wij net de laatste hap naar binnen schuiven komt hij het gaspitje weer terug brengen met een grote glimlach. Na het eten moet er natuurlijk ook afgewassen worden en als wij dat gaan doen staan er weer een stel jongens die gebruik willen gaan maken van de keuken.

Blijkbaar hebben die niet zo veel geleerd over koken want ze willen een stalen pan in de magnetron zetten waar ik ze voor waarschuw. Dus zij gaan ook hun geluk proberen op het fornuis net als de volgende die worsten wilt opwarmen. Esther en ik staan ondertussen af te wassen als de volgende komt om ook af te wassen. Al met al word het een gezellige bende en leren wij wat meer Tsjechen te kennen.

Hierna is het koffie drinken en alle andere gezellige dingen die we doen voor dat we gaan slapen.

 

1000 Resterende tekens