Een oven in de caravan gemaakt.

Omdat er op de camping en daar omheen niets te doen is besluiten we om op weg te gaan naar een camping die ik had uitgekozen voor de terugweg. Nu zit deze camping halverwege Duitsland en dat vinden we nog te snel gaan dus na een paar uur rijden gaan we eens kijken of we een camping kunnen vinden.

Op of vlak bij de camping willen we dan zwemwater hebben en een dorpje waarin we naar een restaurant en winkeltje kunnen. Rond een uur of half 10 rijden we de camping af en zien onderweg een grote supermarkt waar ze wel het brood hebben wat we voor het eerst gekocht hadden hier in Italië. We nemen dat dus mee in de hoop dat het niet zo droog is als het brood van het ontbijt.

Onderweg stoppen we ook nog even om wat te eten waarbij Esther nu de broodjes uitkiest. Daar vraag ik om en om 2 Americano koffie. Dat is normaal een gewone kop koffie maar dit keer kregen we 2 grote koppen met maar een heel klein beetje koffie er in. Gelukkig snapte Esther dat het hete water, wat er ook bij geserveerd was, gebruikt moest worden om de rest van de kop te vullen.

Om en uurtje of 2 merkt Esther op dat ze een camping heeft gevonden in de buurt van een dorpje en ook nog aan een meertje. Dus we zetten koers naar de camping en ze hebben nog plek ook. Dit is de eerste camping die ook echt vol staat maar onze caravan past er nog wel tussen. Het achteruit inparkeren van de caravan gaat ook goed en om even 4 uur staan de eerste biertjes weer klaar om opgedronken te worden.

Rond een uur of 6 gaan we op weg naar het dorpje om een restaurant te zoeken om te gaan eten. Wat wij aanzagen voor een dorpje blijkt een verzameling hotels, verhuurde appartementen en wijnhuizen te zijn. Daar tussen hebben ze ook nog een paar restaurants maar die zien er zo poep sjiek uit dat ik niet eens zin heb om er te gaan eten. We lopen, teleurgesteld, terug naar de camping en besluiten om daar dan maar wat te eten.

Bij de caravan weer aangekomen maken we koffie en drinken dat ook op waarna we de avond met wat lezen en een spelletje afsluiten.

’s Nachts word ik wakker van de auto’s op de doorgaande weg en ik besluit om voor mijn verjaardag aan Esther te vragen dat ik een andere camping mag uitzoeken in plaats van nog een nacht hier te moeten staan. Dat mag maar ik moet wel beloven om dan eens rustig iets uit te zoeken.

We rijden lekker door en rond een uur of 2 gaan we de snelweg af op zoek naar een camping. Bij de eerste die we tegen komen gaan we eerst rustig kijken op het veld en besluiten om in ieder geval 2 nachten te blijven en misschien wel 3. We lopen naar de receptie en vragen om een plaats en krijgen te horen dat er geen plaats is! Dat is voor het eerst in alle jaren dat we kamperen dat we dat meemaken.

We stappen weer in de auto en rijden naar de volgende camping waar ook al staat dat deze vol is! TomTom aangezet en gevraagd of hij nog een computer weet waarna we door een stadje worden gestuurd naar een plek waar vroeger misschien wel een camping was maar nu niet meer. Dus alsnog naar Ulm gereden en daar in de buurt op de camping Heidehof hadden ze nog plaats zat. Eigenlijk nogal logisch want het is een megagrote camping aan een doorgaande route.

Wij hebben met onze caravan wel 100 vierkante meter voor dat we de buren langs lopen. ’s Avonds gaan eten alhier om te vieren dat ik weer een jaar ouder ben geworden waarna we koffie gaan zetten en de rest van het avondritueel uitvoeren voor dat we onder de deken kruipen.

Vanochtend op het dooie gemakkie ontbeten, gedoucht, afgewassen en uiteindelijk met een broodje voor de lunch en een appel voor even verder onderweg een route gaan wandelen die in het plaatsje Berghülen zou moeten uitkomen. Inderdaad komt de route daar wel uit maar wij waren zo slim om een iets ander routebordje uit te kiezen om ons daar naar toe te laten geleiden. Maar deze route zorgde er wel voor dat Esther een eekhoorn zag. Ze heeft ook nog geprobeerd om hem aan mij te tonen maar ik heb hem niet gezien.

Maar even later stonden er 2 herten te poseren die ik wel heb gezien. We hadden maar 2 flesjes water bij ons want de gehele wandeling zou niet langer duren dan 2 ½ uur. Na 3 uur zagen we nog steeds geen plaatsje en toen hebben we maar gebruik gemaakt van Google Maps en bleek dat we nog 45 minuten moesten lopen voordat we in Berghülen zouden zijn. En als we er dan eindelijk aankomen blijkt er geen winkel te zijn!

Gelukkig was de camping op maar 30 minuten lopen en om even half 4 stapte we in de auto om boodschappen te gaan doen. Bij de slager zag ik iets liggen wat ons wel lekker leek en dat nam ik ook mee. Nog even gevraagd hoelang ik het moest bakken en kreeg te horen dat het bakken 14 minuten was en dan nog een uur in de oven! Gaan we doen zij ik zeer overmoedig want een oven zit niet in de caravan.

Terug bij de caravan mijzelf eerst moed ingedronken waarna ik de stukken vlees ging bakken. Ondertussen een pannetje met water aan de kook brengen en toen ik lang genoeg gebakken had daar het pannetje met de stukken vlees opgezet. Zo word het pannetje gelijkmatig verwarmd en met een deksel erop zou het moeten werken als een oven.

Terwijl dat rustig stond te pruttelen heb ik de spullen voor door de sla gesneden en de aardappelen geschild. Deze na 45 minuten in het water onder het vlees gedaan en na een half uurtje zaten we een gehaktstaaf in een koolblad te eten die omwikkeld was met een reep spek.

Smaakte goed en nu zitten we weer aan de koffie en maken ons op voor de rest van de avond. Morgen gaan we weer verder in de richting van Nederland.