Vrijdagochtend vertrekken we  keurig op tijd naar camping Tunnel Internationale vlak bij Aosta. Onderweg bedenken we ineens dat we eigenlijk weer veel te hard gaan want het was, en is nog steeds, de bedoeling dat we pas vrijdag over een week thuis zouden aankomen.We besluiten om van de tolweg af te gaan en gaan richting Novafeltria. De eerste camping die we tegen komen is camping Da Quinto maar dat ziet er te netjes uit. Nog ietsje verder zuidelijker, waar we eigenlijk niet heen willen is ook een camping dus dan maar kijken of dat wat is.

Na vele haarspeldbochten naar boven komen we op de top ven de berg inderdaad een camping tegen maar beneden aan die berg was niet eens een barretje. Het uitzicht was er ook niet want we keken alleen maar tegen bomen aan.

Maar vanaf een uitkijkplek hadden we een fantastisch uitzicht maar we besloten toch om weer terug te rijden naar de eerste camping. Er is plaats op de camping en we krijgen onze plek toegewezen waar het gras precies 2 centimeter hoog is!
Omdat we geen eten voor 's avonds hebben gaan we maar in het restaurant eten wat lekker is maar wel veel. Na het afsluitende bakkie koffie weer terug naar de caravan waar we de dag afsluiten.


We weten eigenlijk niet zo goed wat we moeten doen op deze zaterdagochtend want deze streek kennen we eigenlijk al van vorig jaar. We doen dus eerst boodschappen, waarbij we ook eten en drinken voor de volgende dag mee nemen. Daarna besluiten we dan maar om in San Leo te gaan kijken. Oke, dat is leuk om weer het bekende te zien maar we weten nog te goed wat we vorig jaar hebben gezien dus de lol is er gauw vanaf. Natuurlijk drinken we er koffie en maken een paar foto's maar dat is wel alles waarna we weer terug gaan naar de camping. Daar zwemmen we even maar het water is wel heel koud dus vlug terug naar de caravan, bier, knabbeltje, avondeten, koffie en een wijntje.


Deze zondag zijn wij niet de enige die vertrekken van de camping maar lijkt hij wel leeg te lopen. We besluiten om niet via de tolweg naar de volgende camping te gaan maar via de snelweg. Nu is dat niet hetzelfde als een snelweg in Nederland want deze gaat ook door dorpen een stedenheen waar je dan niet harder mag dan 50 Km. per uur. Maar zo zien weiets meer en duurt het even langer voor dat we op de volgende tussenstop zijn vlak bij Parma. Daar willen we 1 nacht blijven staan en dan nog 2 nachten op de laatste camping voordat we Zwitserland door rijden. En het gaat redelijk goed zolang je maar net zo rijd als de Italianen.

Dat betekent dus dat je niet netjes wacht tot dat er een gaatje is op de rotonde maar dat je gewoon gaat rijden en de andere, op de rotonde, aan de kant duwt. En als je dan groen licht hebt je niet netjes jouw baan volgt maar dusdanig oversteekt dat deze Nederlander, en zijn bijrijder, een paar vloekwoorden los laten. Wij stonden voor het stoplicht en keken tegen deze boog aan in Bologna. Toen we mochten rijden kwam er rechts om de boog een auto aan die voor mij langs wilde en van de linkerkant van de boog kwam ook een auto die hetzelfde idee had. Dat was even schrikkken maar het is goed gegaan. Dat was het spannenste van de hele dag en even later staan we op camping Arizona waar we maar 1 nacht blijven staan.


We besluiten om vandaag maar wel weer gebruik te maken van de tolweg en kijken of we nog boodschappen kunnen doen voordat we er op rijden. natuurlijk lukt dat niet maar volgens de beschrijving van de camping is er een winkel op loopafstand dus geen probleem. De tolweg blijft og steeds saai maar door onze snelheid verliezen we tch zo wie zo tijd op datgene wat TomTom of Maps ons voorschotelt. Onderweg stoppen we voor een bak koffie met een pudding croisant en even later voor de zelf gemaakte lunch. En ruim een 2 uur later dan voorspeld door de navigatie rijden we tussen de bergen door naar de camping.

Al vlug staan we op de camping met voor ons hoge bergen en onder ons het dorpje. Als we klaar zijn met Ooooo en Aaaaa zeggen doen we onze schoenen aan en gaan we op zoek naar de winkel op loopafstand. Voor de zekerheid neemt Esther de camera mee waarmee ze een beek, brug, straat, kerk en nog een keer het beekje fotografeerd. We vinden de winkel uiteindelijk onderaan de helling naar de camping maar die heeft zo weinig dat we in de auto stappen. We vragen aan Maps  om ons naar de dichtstbijzijnde winkel te brengen die het dan nodig vind om mij over een berg heen te laten gaan rijden. We doen dat niet maar rijden Aosta in en komen in een supermarkt uit waar we alles konden vinden wat we nodig hadden.

Weer terug op de camping kook ik de ravioli waarna er een pot met tomatensaus over heen gooi en we hebben een keer een makkelijke hap. Al vlug ben ik blij dat ik een lange broek heb mee genomen, al zit die wel erg srtrak, en even later gaat ook de warme trui aan. Na de koffie gaan we de caravan in waar het weer vlug warm is binnen.


Vanochtend is het maar 10 graden en aan de wolken te zien gaat het niet echt een warme dag worden. Maar we zouden gaan wandelen vandaag en dan is het met deze steilte's niet echt erg dat het wat koeler is. Het word uiteindelijk dan toch wel zweten. Morgen via Zwitserland en mijn broer naar Duisland waar we ook nog 2 nachten willen blijven staan.

1000 Resterende tekens