Zaterdagochtend werd ik pas om half zeven wakker en al voor zeven uur kwam Esther ook al de caravan uit. Na een rustig ontbijt vertrokken we even voor negen uur naar Genua in Italie. Vlak voor de grens met Zwitserland al de vingetten gekocht voor de auto en caravan en we mochten zonder enig probleem door rijden bij de grens. We stoppen even op dezelfde plek als vorig jaar voor een sanitaire stop en het zonnetje schijnt vrolijk.
Blijkbaar hebben we iets goed gedaan dit jaar dat het allemaal zo soepel loopt dachten we nog tot even 12 uur want toen gingen we de file in. Dat gaat altijd traag maar we hadden nog tijd genoeg dus we maakten ons nog geen zorgen. Op 500 meter voor de Gotthard tunnel komt het bericht dat er een auto met pech in de tunnel staat en na anderhalf uur mogen we verder. En dan, op zeven kilometer voor het eind van de tunnel, krijgen we weer de mededeling dat er weer een file is. En toen begon ik het een beetje zat te worden.
Gelukkig mogen we ook Italie in zonder enige problemen want de reis door Zwitserland duurde drie uur langer dan verwacht. Daar gaan we een tolweg op en die is verschrikkelijk saai maar we overleven het en rijden Genua in op zoek naar de eerste camping. Nu zijn we jaren op vakantie geweest in Tsjechie en daar was het nooit zo druk als hier in Italie. Waar ik ook nooit aan gedacht heb is dat er mensen zijn die de zee leuk vinden. Zelf gaan we allebij niet voor ons plezier naar het strand en daar door hadden we er ook niet op gerekend dat we geen plek zouden vinden op de uitgezochte camping.
Dus we waren beide geirriteerd om de vertraging en nu was er ook nog eens geen slaapplaats wat ons humeur tot onder het vriespunt liet zakken. Dat was wel weer goed want het was warm genoeg. Dus de TomTom opdracht gegeven om te gaan zoeken naar een camping maar dat werkt ook niet dus via Google maar iets uitgezocht en daar naar toe gereden en ze hadden gelukkig wel plek voor ons. Caravan vlug neer gezet en gaan eten in het restaurant even verderop waarna we afzakten naar ons bed.
Zondagnacht, dat wist ik op dat moment nog niet, word ik wakker en ik zie een hoop licht waardoor ik verwacht dat de zon al op is en ik naar buiten stap maar het blijkt de lantaarn te zijn die zoveel licht geeft want het is pas half twee. Dan maar even naar de wc maar dat blijken hurk toiletten te zijn en dit is voor het eerst in mijn leven dat ik daar gebruik van maak. Maar weer terug in mijn bed en proberen te slapen maar word wakker van de regen die op ons dak valt. Weer omdraaien en en eindelijk is het half zeven en regent het niet meer dus ik kan/mag naar buiten.
Esther is ook wakker en we beginnen met het opruimen van de dingen waar we gisteren geen zin in hadden en wachten tot dat de supermarkt open gaat zodat we brood kunnen gaan halen. Als we dat in de caravan hebben begint het ochtendritueel van ontbijt maken, wassen, afwassen en ons klaar maken voor wat we de rest van de dag gaan doen. We bedenken om, ondanks de regen want we hebben een paraplu, om toch naar Portovenere te gaan en om daar de toerist te gaan uithangen wat volgens mij goed gelukt is. Tenminste ik heb begrepen dat je als toerist door een plaatsje loopt, koopwaar afkeurend bekijkt en veel foto's maakt. En hebben we ook nog geluncht.
We rijden weer terug naar de camping en halen wat te drinken voor de rest van de dag waarbij we er ook aan denken om eten mee te nemen wat ik ga bereiden na het opstralen van dit bericht. Morgen gaan we weer verder maar dan ook verder van de kust al in de hoop dat het iets rustiger word mel al die auto's die langs een camping rijden.
Rapporteer