Koud héDeze vrijdagochtend haal ik het brood op en kom erachter waarom er gisteren gezegd was dat het wel veel brood was. We eten toch ieder één brood op voor het ontbijt en het andere brood word belegd voor de lunch. Want er schijnt hier vlakbij een waterval te zijn en die willen we gaan opzoeken. Maar, na onze slaapluchtjes weg krijgen in de badkamer, eerst gaan we boodschappen doen. We lopen naar het dorpje en ontdekken dat de supermarkt maar op tien minuten wandelen van de camping is dus ik besluit om morgenochtend brood te gaan halen in het dorpje.

Op de camping ruimen we de boodschappen op en pakken onze lunch mee. We vragen aan Maps om ons te begeleiden naar de waterval en we zouden er zijn binnen 6 minuten tot dat we aangeven dat we wandelend willen en dan duurt het één uur en twee minuten. Vol goede moed gaan we beginnen en binnen tien minuten krijgen we een kuitenbreker voor ons te zien waar we ons dapper tegen op klimmen. Het gaat allemaal langs de autoweg en we zien nergens bordjes voor een wandelpad.

Na een drie kwartier netjes langs de weg lopen zie ik ineens iets wat er op lijkt dat we via een pad door het bos naar de waterval toe kunnen. Dit pad is ook niet echt geschikt voor een wandelaar want het is op sommige gedeeltes heel steil naar beneden en door de regen is het knap glad al die modder. Maar we horen eerst het beekje en even later staan we er ook in. We vervolgen de weg en komen weer uit op een autoweg maar aan de andere kant staan de bordjes weer voor het pad wat we aan het volgen zijn. Daar zie ik een bordje met daar op de aanduiding cascade en we wisten beide dat dat Frans is voor waterval en na een nog smaller, maar wel goed begaanbaar, pad is de beloning wel mooi.

Na de lunch stel ik voor om niet via het pad terug te gaan maar de beek verder naar beneden te volgen want ik denk dat we dan ook in Hautteville Lompnes uit komen. Dus door het weiland heen en we komen bij een hek van prikkeldraad waar we niet overheen kunnen maar wel eronderdoor kunnen tijgeren. Nog even verder hebben we een hek wat op slot zit maar waar we wel over heen kunnen klimmen. En dan staan we weer op een asfaltweg en zien vijfhonderd meter verder de ingang van de camping “Les 12 col’s”. Om bij de watervallen te komen zijn we anderhalf uur bezig geweest en de terugreis duurde nog geen vijftien minuten!

De rest van de dag vermaken wij ons met genieten van de zon, bier, eten, koffie, rummikub, een spelletje kaart en wijn tot het uiteindelijk tijd is om naar bed te gaan.


Om even acht uur sta ik voor de supermarkt die pas om half negen open gaat dus dan maar een poging doen of het mij lukt om brood te kopen bij de boulangerie oftewel de bakker. Natuurlijk is het daar lekker druk maar het voordeel daarvan is dat ik kan zien hoe je moet afrekenen aan de automatische kassa. Dus op de begroeting bonjour reageer ik met goedemorgen want dan weten ze gelijk dat ze met een toerist te maken hebben. Dat levert bijna altijd wat meer begrip op als je iets wilt hebben want ook nu kan ik alleen maar aanwijzen welk brood ik wil hebben en dat word met een glimlach ook voor mij gepakt. Hierna stelt ze me een vraag die ik niet begrijp maar die heel normaal is want het was “Anders nog iets?” maar dan in het Frans. Ik maak duidelijk van niet en laat merken dat ik goed heb opgelet bij het afrekenen van mijn voorgangers waarop ik bedankt word en ik haar bedank en voldaan de bakkerij verlaat.

Na het ontbijt stappen we in de auto om te gaan kijken naar het meer van Annecy en de plaats zelf want dat schijnt iets moois te zijn. Wederom vermijden we de tolwegen en rijden weer op de binnenwegen waardoor we nu bovenop een berg een uitkijkpost krijgen vanaf waar we de Mont Blanc zien omringd door diverse andere bergen. We rijden Annecy binnen en parkeren onze auto bij het treinstation. Als we voor het station staan vragen we aan Maps waar het meer is en lopen die kant op. We zien een beek door Annecy stromen en we besluiten om deze stroomafwaarts te volgen want mijn idee is dat al het water naar het meer stroomt.

Esther ziet een hoop bloembakken, een poort en een kerk voor we aankomen bij het meer. Dat ging trouwens niet door de beek stroomafwaarts te volgen want iets waar is niet aan had gedacht is blijkbaar ook mogelijk, het water moet ook uit het meer stromen. Dus we moesten stroomopwaarts om het meer te bereiken. Nadat we even langs het meer hebben gelopen waar voor de rest niets te doen was, lopen we weer naar het centrum waar het de bedoeling is dat we op zoek gaan naar een winkel met regenjassen of iets anders leuks om te open.

Maar we zien wel heel veel restaurantjes en souvenirswinkels maar niet wat we eigenlijk zoeken. Natuurlijk gaan we ook iets drinken en eten. Het terras was zo schuin dat we de glazen expres tegen het muurtje aangezet hebben want anders zouden ze er af glijden. Maar blijkbaar was dat iets heel exclusiefs als ik terug denk aan de prijs van het eten en drinken. We dwalen nog even door het centrum maar besluiten al snel dat we maar een supermarkt gaan opzoeken voor ons natje en droogje van deze en de volgende dag.

Die vinden we al vlug en met een uitkijkje over een ander meer komen we weer aan op de camping. We gaan eerst even rustig zitten en drinken wat waarop ik besluit om niet zelf te koken maar dat we in het dorpje gaan eten. Omdat we morgen weer verder gaan rijden en het vanavond/vannacht gaat regenen, volgens de voorspelling, breken we de luifel vast af en leggen deze met stoelen en kleed vast in de auto. Daarna lopen we naar het dorpje en vinden al vlug een restaurant met wijn voor ons beide een hamburger voor Esther en een biefstukje voor mij. Na het toetje en de koffie lopen we weer terug naar de camping om onze avond weer gezellig af te sluiten.

1000 Resterende tekens