Van Cuneo naar Isolabona

Afgelopen dinsdagochtend vertrokken we op ons gemakje om een uurtje of tien naar Isolabona wat een reis zou moeten worden van een goede vier uur. Inderdaad, volgens Google maps maar natuurlijk maken wij er weer iets anders ervan. Het eerste oponthoud is een bezoek aan de supermarkt maar die stond van tevoren al vast. Maps stuurt ons een tolweg op wat ik te laat in de gaten had maar daar zijn we al vlug weer vanaf en we rijden lekker rustig door over de binnenwegen van Italië waardoor je weinig verkeer op de weg zien maar wel door dorpjes heen rijdt. En, nog steeds volgens Maps, we zouden rond half drie aankomen op camping Delle Rose dus waarom haasten?

Nou omdat er de mogelijkheid was om recht door te rijden of om rechts af te gaan over een bergpas en ik/wij kozen voor de bergpas. Nou daar was het nog iets rustiger op met het verkeer maar we werden wel beloond met een geweldig uitzicht. Eerst aan de bijrijderskant, waar door ik weinig ervan zag, maar even later aan bestuurderskant waar door ik meer kon zien maar er alleen de tijd er niet voor had.

Dus zijn we maar even gestopt voor een fotomoment waarna we verder gingen met de afdaling. De weg werd steeds smaller en eigenlijk was ik wel blij met zo weinig tegenliggers. Ineens valt mij op dat de aankomsttijd bij Maps een half uur later is en we hebben dus ergens een afslag gemist. Uiteindelijk komen we op een plek uit waar we kunnen keren met de auto maar ik/wij besluiten om toch gewoon verder te gaan want die pas was niet echt geschikt voor ons als ik terug denk aan de breedte van de weg.

En dus een uur nadat we de afslag naar rechts maakten besluiten we nu maar om rechtdoor te gaan op hetzelfde punt want die weg duurde maar acht minuten langer. Omdat we nu later zouden aankomen, en we toch eigenlijk vanaf de camping bij de kust wilden gaan kijken, rijden we naar een camping in Diano Marina maar die gaf ons het gevoel dat je heeel veel geld moest hebben om daar te kunnen staan en daar voelen wij ons niet lekker bij. Dus weer terug naar het oude plan met het verschil dat we niet meer bij de kust gaan kijken want het is daar veeels te druk.

Om vijf uur rijden we dan uiteindelijk de oprit van de camping op waar ze voor ons nog een leeg plekje hebben die we netjes opvullen. Ondanks dat ik had bedacht om eten zelf te maken gaan we maar een pizza eten waar natuurlijk een wijntje bijhoort.
Voor de rest weer het gebruikelijke ritueel waarna we tevreden in ons bed kruipen.

Woensdagochtend ontbijten we met het brood wat we gisteren nog hadden gekocht en het is, gelukkig, ook nog redelijk te eten. Na de rest van het ochtendgebeuren gaan we op zoek naar een bergpad want we hebben toch niet voor niets die bergwandelschoenen gekocht. In de eerste instantie kunnen we het pad niet vinden maar na even navragen blijkt deze ergens bovenaan de camping te beginnen. Tenminste dat is wat we begrepen van de uitleg van de bardame.

Dus wij naar het hoogste terras van de camping om uiteindelijk langs onze caravan te lopen om een het pad te gaan beginnen. De bardame was al verbaasd dat we dat wilden gaan doen en wij begrijpen nu waarom want het pad word helemaal niet meer gebruikt zoals te zien in aan de diverse bruggetjes die een klein beetje kapot zijn. Maar na een goed uurtje te hebben geklauterd komen we dan aan in Isolabona waar we een ijsje eten, kijken bij een slager, die heeft geen broodbeleg, en de lokale supermarkt, die wel vleeswaren heeft maar wat er niet lekker uit ziet, en we via de gewone weg weer terug lopen naar de camping.

Hier pakken we de auto waarna we naar Camporosso rijden om daar dan maar boodschappen te doen. Terug op de camping gaan caravanhangen, eten wat, even in het zwembad poedelen en weer caravanhangen. We horen gerommel in het andere dal maar krijgen ook nog een beetje er van mee. In een half uur valt er, grof geschat, vijf centimeter water. Dat zorgt ervoor dat de temperatuur van 31 graden zakt naar 26. Na het afgieten van de luifel gaan we rustig aan beginnen met het eten, wat ik dit keer verzorg, waarna we de avonddingen gaan doen.

Vandaag, donderdag, gaan we verder met het oefenen van het caravanhangen. Dat lukt aardig en het resultaat daarvan is een schone was en dit verhaaltje. Morgen willen we naar Moncalieri waar een camping zou moeten zijn. Dan zijn we vlakbij Turijn en vinden we misschien de Turijnse lijkwade.