Net toen we klaar waren met het verhaaltje op internet neer te zetten zijn we in de caravan gaan zitten want toen begon het te regenen. Daar hadden we op gerekend dus de stoelen, tafel, tentstokken en de luifel hadden we daarom in de auto gelegd. Nadat we hadden afgewassen heb ik het afwasteiltje buiten neer gezet. De rest van de avond zijn we niet meer naar buiten geweest behalve om even te plassen. Vanochtend toen ik buiten kwam stond het teiltje tot aan de rand gevuld met water.
Daar hebben we geen foto van want het regende nog steeds en ik wilden eerst een kan koffie zetten om daarmee wakker te kunnen worden. De koffie was net voor ons beiden ingeschonken toen de campingeigenaar kwam vragen of we nog langer wilden blijven staan. Toevallig hadden we het daar gisterenavond over gehad en we zouden deze dag met regen trotseren in de caravan en morgen dan gaan wandelen in de buurt. Dus ik gaf aan dat we wilden blijven staan. Nou, zij de man, dat weet ik nog niet want de beek staat hoger dan ik ooit heb gezien. Die beek moesten we over om op of van de camping af te komen.
Op dat moment hebben Esther en ik besloten om dan vandaag maar te gaan rijden en we zijn heel snel ingepakt zonder te ontbijten en, niet tegen onze moeders en kinderen vertellen, zonder ons te wassen. Met alleen een korte broek aan, de droge kleren lagen in de auto, heb ik de spullen buiten de caravan aangegeven en Esther heeft het heel snel binnen de caravan opgeruimd. Tijdens het inpakken van alles kwamen er “veiligheids-” mensen bij alle campers/ tenten en bij ons vertellen dat de camping nu toch geëvacueerd moest worden, gelukkig waren we al begonnen. Binnen vijftien minuten reden we van de camping af en zagen toen pas echt hoe hoog het beekje stond. Hier een foto van gisteren en deze is van vandaag.
Even verder op stuwt het water zich op tegen een pilaar van die brug. Met zoveel water is het best we eng om met de auto de weg op te gaan maar we moeten wel. We zien een waterval waarna we in een dorpje een supermarkt zien waar we broodjes kopen en eten voor vanavond. Esther smeert ze in de caravan en eindelijk kunnen we dan ontbijten. We rijden weer rustig aan verder en de we mogen niet door een dorpje heen maar moeten over een pas er omheen. Even later rijden we achter een vrachtwagen op een verder stille weg die opeens begint te remmen.
En even later zie ik ook waarom want er loopt een modderstroom van de berg over de weg naar de kolkende rivier toe. Dus maar links gaan rijden want daar leek het het meest ondiep en nu was ik wel blij dat het zo stil op de weg was. Na de modderstroom komen we er achter waarom er geen tegenliggers waren want de weg was vanaf die kant afgesloten. Oké, nog één keer de kolkende beek.
Natuurlijk hebben we nog meer foto’s maar het idee is, denken we, nu wel duidelijk, er is heeel veeel regen gevallen. Zoveel dat zelfs een berg een sjaal heeft omgedaan. Onderweg doen we nog een bakkie in een wegrestaurant waarna we om even half drie aankomen, via de Col de La Lébe, 
in Hautteville Lompnes. Daar hebben ze voor ons op de camping nog wel ruimte om ons drie nachten te kunnen slapen. En we hadden in Milaan een kippencamping, hier is het een mussencamping.
Nu net, vijf uur 's middags, kwam voor het eerst vandaag de zon door en werd het heel even warmer dan zestien graden. Nu is hij weer verdwenen achter de wolken. Morgen willen we gaan wandelen en zaterdag gaan we maar eens op jacht naar een paar regenjassen. Zondag gaat het weer onweren hier dus dan willen we weer verder gaan rijden.
Rapporteer