Donderdagmiddag, vlak voor het eind van de werkdag, belt mijn werkgever op en ik voel de bui al hangen; “Arjan, wil jij nog een spoedklusje doen?”. Maar nee, de vraag was of ik niet morgen om twaalf uur wou beginnen met mijn vakantie maar deze middag om half 5! Oké, dat is een aangename verrassing en ik spreek af om dan morgenoctend die bus op de zaak te zetten want Esther zou vrijdag ook vrij zijn om de caravan op het gemakkie te vullen met onze kleding en dergelijke.
Als de boodschap helemaal is afgedaald in de donkere uiteinden van mijn hersens bedenk ik ineens dat ik ook vanavond die bus naar Delft kan brengen, vanavond samen met Esther de caravan in orde kan maken en morgenochtend al te gaan rijden. Hebben we een dag extra in het buitenland. Esther is het ermee eens en ’s avonds om 10 uur zijn we klaar en nemen nog wat te drinken voor dat we naar bed gaan.
Vrijdagochtend half 4 laat mijn blaas weten dat het tijd is om op te staan en ben ik ook klaar wakker. Na een uur draaien in ons bed ga ik eruit om dan maar vast te beginnen met de fiets op de caravan te zetten, koelkast thuis leeg maken en koelkast in de caravan vullen en de auto vast voor de caravan te zetten. Alles zo stilletjes mogelijk maar om 5 uur is Esther toch ook wakker en gaan we onbijten, groooote plas doen en dan onderweg naar de eerste camping in Le Val-dÁjol om even 6 uur.
Of je nu over een snelweg in Nederland, België, Luxemburg of Frankrijk rijdt ze zijn allemaal hetzelfde en over de reis valt dus niets bijzonders te vertellen. Wel hadden we een mooie lunchplek en waren we daar niet alleen. Even 3 uur komen we op de camping aan waar we besluiten om de zaterdag daar ook te blijven staan. Dit omdat het haasten van donderdag toch niet helemaal was wat we hadden bedacht en we op deze manier weer op zoek gaan naar de rust.
Ja, ik heb mijn fiets bij me want Esther is meer van het rustig zitten lezen terwijl ik altijd iets moet doen. En op deze manier kan ik boodschappen doen op de fiets of eens kijken of ik ook tegen een berg op kan fietsen. Dus als we gegeten en afgewassen hebben ga ik een klein rondje maken en zie ik ons kleine Puckje beneden staan. Fiets ook even het dorp in en zie dat de bakker nog open is en neem twee eclairs mee voor bij bij de koffie. Die smaken goed en na de koffie komt het wijntje en de spelletjes op tafel.
Zaterdagochtend stap ik in mijn onderbroek naar buiten en heb in mijn hand een korte broek en een singlet. Gisteren was het bijna 26 graden toen we gingen slapen maar dat was gekelderd naar 13 graden en het duurt tot half 9 voordat de zon op ons plekje komt maar dan is het ook in ene keer 24 graden. Na het ontbijt en het opfrissen lopen we samen naar het dorpje waar we een waterrad zien en ontdekken dat de bakker op iedere dag om 6 uur open gaat.
Dus mag ik morgenochtend op de fiets vers brood gaan halen. We halen nog wat boodschappen, lopen langs het zwembad wat niet in gebruik is en om even 11 uurbeginnen we aan het niks doen, tenminste, Esther doet niks en ik ben zo als gewoonlijk bezig. En omdat ik toch die fiets heb besluit in om na de lunch “even” naar een waterval te fietsen.
Volgens Google Maps voornamelijk vlak terrein maar er werd niets geschreven over een bospad van grind tegen de helling op. En ja, daar ben ik tegenop gefietst maar wandelen gaat ook heel goed met een fiets. En als ik weer op een asfaltweg kom dan word het weer gedeeltelijk wandelen. Maar het is gelukt en ik heb de waterval gezien. Probeerde nog om mijn voeten droog te houden toen ik in het beekje ging lopen maar door het water gaat een stuk makkelijker en heb je een mooiere foto van de waterval.
Terug naar de camping ging een stuk sneller maar ik begon wel met afremmen toen ik, zonder te trappen, ruim 50 reed op de asfaltweg. En met 25 over een bosgrindpad is ook geen slim idee maar uiteindelijk kom ik weer terug op de camping waar ik vermoeid genoeg ben om ook niets te gaan doen. Na het gebruikelijke eten, afwas, koffie en wijntje gaan we straks slapen en vervolgen we morgen onze reis.
Rapporteer