Geschrokken sprong ik uit mijn bed en maakte gelijk Esther wakker want het was tijd om koffie te gaan zetten en te ontbijten. Daarna zouden we opgehaald worden door de taxi wat het echte begin zou zijn van deze vakantie naar Brig in Zwitserland. Maar toen Esther de kamer in kwam wist zij gelijk weer een domper op mijn vakantiegevoel te zetten door te vertellen dat het pas half twee was en nog geen half vijf waar ik de wekker op had ingesteld!
Vannacht werd ik wakker omdat Esther op het toilet zit wat helemaal niet vreemd is dus ik draai mij om en voor dat ik slaap hoor ik haar weer in bed stappen. Maar ik word weer wakken en Esther ligt weer niet naast mij en nu staat het licht wel aan in de wc. En dat is voor mij een teken dat er iets niet goed gaat. En als ze in bed stapt geeft ze ook aan dat ze zich niet lekker voelt.
Vanochtend werden Esther en ik samen wakker en het eerste wat zij zei was; “Ik zou wel een paard lusten!” en dat was voor mij het teken dat het een stuk beter ging met haar. Nu was het nog maar half zes dus te vroeg om uit bed te gaan maar ik begin het toch uiteindelijk te leren om maar te blijven liggen. 
O ja, dit is het uitzicht vanuit de hotelkamer als de zon is opgekomen. Als de zon onder is zie je veel minder er van.
Na het ontbijt, wat nog steeds geen vermelding waard is in dit verslag, zijn we met de bus naar een kerk gereden. Die kerk staat bovenop een berg wat helemaal niet raar is natuurlijk in Zwitserland. Maar de kerkgangers begonnen toch wat moeilijkheden te ondervinden van het naar boven lopen want de helling was te steil. En er werd eerst gevraagd wat er dan aan gedaan moest worden maar ze werden het er niet over eens. Dus heeft de pastoor de knoop door gehakt en gezegd: “Hak maar een nieuwe kerk uit in de rots onder de kerk!”.