Ja, de terugreis werd om even half negen aangevangen in Brig waar het druilerig was. Niet voor het eerst was de berg waar we op uitkeken vanuit het hotel in wolken gehuld maar dit keer waren deze wolken grijs. En nee, dat kwam niet door een beneveld hoofd want we zijn tot twee keer toe de stad gisterenavond in geweest maar er was niet het vertier waar we op hoopte dus als twee brave mensen lagen we redelijk op tijd, en nuchter, weer in bed.
Al vlug word de voorruit van de bus ook nat van de regendruppels en dat is, op één wolk na, dan ook zo een beetje het meest spectaculaire wat we hebben mee gemaakt.
Die wolk is dan het tweede maar dat is niet echt spectaculair maar meer een poging van Esther om een wolk op de foto te zetten zo dat jullie, die dit lezen, een idee krijgen hoe de omgeving er nu uit ziet.
De rest van de reis verloopt saai maar we krijgen een paar uur om ons te vermaken in Bern. Die stad is vernoemd naar een beer die daar werd dood geschoten en daarom hebben ze ook beren lopen in een park. Tenminste, als die beren niet slapen wat ze nu natuurlijk wel doen!
We lopen de stad in en nemen een bakkie koffie met, dat dachten we, apfelstrudel mit vanillesaus maar we kregen een raar appelgebakje. Die weg gewerkt en verder de stad in. Eerst netjes langs de winkels maar al gauw dwalen we af naar de “gewone” huizen. We komen een beer tegen die wel heel hongerig kijkt naar het scrotum van een man en een stukje verder op zien we Berna zitten met om een aardbol heen vliegend de vijf continenten. Blijkt een beeld/monument te zijn om de posterijen te eren.
Even verder op een sokkel zonder beeld dus heb ik maar even geposeerd waarna we verder lopen. We vereeuwigen ons nog een keer met op de achtergrond huisjes die in Bern zouden kunnen staan maar ook ergens anders. We lopen een trap af en als we beneden zijn blijkt er geen lift te zijn om weer naar boven te gaan. Dus na 75 treden moet ik even uitrusten waarna in de laatste 82 treden beklim.
We stappen weer in de bus en rijden het laatste stuk naar de tussenstop in Kork, Duitsland. Dit keer gaan we in een ander hotel en we krijgen wel een hele grote kamer. Het eten was ook aangenaam en we zijn zelfs blijven zitten na het eten om gezellig te kletsen. Maar uiteindelijk is het dan toch tijd om naar bed te gaan.
De volgende ochtend heb ik ontbeten maar was er niet eens een gekookt ei om op mijn brood te doen. Voor de rest is het nog steeds druilerig weer buiten als we in de bus stappen. De chauffeur heeft haast want we moeten om half zes in Didam, Nederland, zijn en hij weet nog niet hoe druk het op de weg is voor Oberhausen. Dat blijkt allemaal mee te vallen en omdat we nu weer te snel zijn stoppen we maar even in Oberhausen waar we kunnen gaan winkelen in het grootste, overdekte, winkelcentrum van Duitsland. Tenminste volgens onze chauffeur.
Daar is ook niets aan en het eten in Didam is niet meer woorden waard. Dan in de één na laatste bus naar Alphen toe waar we in een stadbus stappen en het laatste stukje naar huis lopen. We kletsen nog wat na en komen tot de conclusie dat het een hele mooie ervaring was, we een hoop moois hebben gezien, we meerdere mesen hebben leren kennen maar nog steeds te jong zijn voor een busreis. We proberen het over tien jaar nog wel een keer.
Rapporteer